donderdag 31 december 2009

the last one

Ja jongens, de laatste dag van het oude jaar is aangebroken!
oudjaarsdag...
we moeten afscheid nemen van 2009 en ons gaan verheugen op 2010, maar eigenlijk maakt het helemaal niks uit wat we doen. Het is een dag als alle anderen, het enige speciale eraan is dat je langer mag opblijven en dat je vuurwerk afsteekt. Het is natuurlijk heel gezellig enzo, dat snap ik ook wel, maar eigenlijk heeft het best een hoog zweefteef-gehalte... Het is allemaal symbolisch. Je feest omdat het jaar is afgelopen, maar je feest ook omdat er een nieuw jaar aankomt. Wat boeit dat nou? Kunnen we dan niet elke dag gaan feesten dat er weer een nieuwe aankomt? Dat is best een goeie, want je moet elke dag leven alsof het je laatste is, right? Deze blog krijgt ook een beetje een hoog zweefteef-gehalte dus ik stop er maar mee. Ik ga lekker vuurwerk afsteken en op naar de eerste dag van het nieuwe jaar!
nieuwjaarsdag dus...
alvast een gelukkig nieuwjaar allemaal, en doe voorzichtig want met 8 vingers kan je niet zo makkelijk meer blogs schrijven...
with love,
Vera

maandag 28 december 2009

Skifahren macht spass

En ik ben weer terug!
Ik heb echt een topweek achter de rug. Mijn allereerste wintersport is sowieso geslaagd. De heenweg was overigens wel echt kut want er vroor steeds spuk vast aan de voorruit ofzo? De anti-vries vloeistof was bevroren en weet ik veel wat nog meer... Maar we zijn wel aangekomen en daar gaat het om haha!
De eerste dag (zondag) zijn we gewoon met de familie - Marcel, Elisabeth en Sven - de pistes af geweest omdat er toen nog geen lessen waren, die begonnen maandag.
Je werd ingedeeld op hoe goed je al kon skiën dus je moest eerst je skills showen haha. Ik dacht dat ik superslecht zou zijn maar het viel mee! Ik zat bij allemaal kindjes die al 4 tot 6 jaar skiden dus daar ben ik best wel trots op! Ja, ik zei kindjes. Ze waren namelijk allemaal onder de 13. Respectievelijk 8, 9, 10, 10 en 13. En ik dus... Dat was redelijk kut maar ze waren allemaal wel superaardig! (tot er een nieuw meisje bij kwam... arrogante kleuter.)
Jürgen, onze skileraar was ook súperchill, en knap natuurlijk. Klein nadeel: hij kon alleen maar duits haha! En aangezien mijn klasgenoten geen van alle duits spraken was ik de tolk. Steeds als hij iets uitlegde draaide alle vijf kinderhoofdjes mijn kant op voor een verklaring, wat opzich best komisch was!
Niet alleen de skileraren zijn knap, maar ook de stoere snowboarders mogen niet ontbreken op de piste! Omdat ik een beginneling ben, viel ik nog wel een paar keer per dag. Als je dan net over een hobbel gaat blijft je ski daarachter haken en moet je dus eerst weer een stukje lopen om hem te pakken. Veel fijner is het als een knapper nederlandse 15/16-jarige snowboarder hem voor je ophaalt haha. Die heeft me toen heel netjes geholpen, als een echte gentleman...
Op de terugweg naar Duitsland was ik heel wat rijker.
Ik nam veel dingen mee terug: een speciale ervaring; een betere conditie; misschien een paar extra kilo's; de gedachtes aan een aantal hotties en een sterkere band met mijn familie.
Het "Christkind" is ook nog langs geweest! Ik kan niet echt uitleggen wie het is want hij bestaat alleen in duitsland maar als ik het goed begrijp is hij/zij degene die de kado's brengt op 'heiligabend'. Mijn neefje geloof in de kerstman dus voor hem was het natuurlijk superleuk! Beetje jammer dat ik niet mee kon uit eten want ik was ziek! Mijn oom is trouwens ook heel lullig: ik lag lekker te slapen op de bank want ik voelde me echt niet goed, gaat hij een foto maken hahaha! (ja stiekem kon ik er bestwel om lachen). Gelukkig gingen we eerste kerstdag nog een keer uit eten!
Ik ben nu een echte Bino Dino. Dat staat op mijn medaille en op mijn diploma. Bino Dino is een rang. Je begint onderaan bij Eggi Schneggi (slakje) en klimt dan via Funny Bunny, Wanda Panda, en Bino Dino omhoog naar Fast Tiger. bestwel leuk verzonnen!
Foto's komen wel op mijn hyves, en misschien ook wel op blogspot, ik zie wel!
With love,
Vera

dinsdag 15 december 2009

Plans for 2010

Pfoeh. Het is vandaag 15 december. Nog maar iets meer dan 2 weken en dan is het hele jaar 2009 alweer voorbij. Het jaar dat bestond uit 12 maanden, 52 weken, en 365 dagen. Eigenlijk is elk jaar hetzelfde: ze beginnen te vroeg, zitten te vol, en zijn te snel weer voorbij. Voor je het weet heb je geen 365 dagen meer voor de boeg, maar heb je er 365 achter de rug...

Elk jaar, midden december, beginnen mensen met goede voornemens maken. Ze gaan zitten verzinnen wat ze het volgende jaar anders gaan doen, wat beter kan, en wat ze gewoon helemaal niet meer gaan doen. Stoppen met roken, drinken en beginnen met afvallen staan geloof ik bij bijna elke volwassene aan de top. Ze maken een hele lijst, waaraan geen einde lijkt te komen. Diezelfde lijst is waarschijnlijk op 15 januari alweer in de prullenbak te vinden, verfrommeld van woede. Het lukt ze gewoon niet. Ze zeggen dat jongeren slecht zijn in plannen, maar die oudjes... Die voornemens houden ze goed vol, voor één week. In week twee wordt het losser: 'Ach, één sigaretje/borreltje/vette hap kan geen kwaad.' In week drie komt het afkickproces hun de neus uit en besluiten ze er maar mee te stoppen. Dit laten ze natuurlijk aan niemand merken, nee, want dan hebben ze gefaald. Ze doen gewoon alsof ze nooit gestopt zijn. Eigenlijk hebben ze dus gewoon faalangst, stuk voor stuk.
Het gekke is wel dat ze 350 dagen daarna weer precies dezelfde punten op hun lijstje hebben staan...

Ik doe niet aan voornemens. Ik ben namelijk een puber zonder discipline en het vormogen om te plannen, dus dat zou toch niks worden(!). Ik ga lekker het nieuwe jaar in vol goede moed. Ik zie wel wat er op mijn pad komt en wat niet. Ik ga elke dag lol maken, en dan lig ik dus 365 keer dubbel. Mooi aantal toch?
With love,
Vera

zaterdag 12 december 2009

Those damn expectations

Verwachtingen. Erwartungen. Expectations. Attentes.
Ze zijn er om te worden waargemaakt. Maar soms zijn de verwachtingen echter zo hoog, dat het je niet gaat lukken om ze waar te maken! Sommige verwachtingen worden niet uitgesproken, anderen wel. Een voorbeeld van een onuitgesproken verwachting: liefde. Ja ik weet het: het klinkt raar... Toch is het echt waar. Liefde moet toch altijd van twee kanten komen? Dat alleen al is een soort onuitgesproken verwachting, je verwacht namelijk dat iemand 'terug' van jou houdt. Vooral in geval van familie-liefde gaat het om verwachtingen. Je verwacht dat ze er voor je zijn. Je verwacht dat ze je vertrouwen. En je verwacht dat ze van je houden. Gelukkig wordt die verwachting meestal wel waargemaakt, omdat het vrij logsich is.

Uitgesproken verwachtingen zijn soms iets minder logisch en vaak veel minder makkelijk waar te maken. Als een leraar verwacht dat jij zijn/haar studiewijzer perfect volgt levert dat een hoop gestress op, je wil die verwachting immers waarmaken. Nou moeten jullie trouwens niet denken dat ik alle studiewijzers volg, want sommige leraren merken het niet als je hun verwachting aan je laars lapt, dus waarom zou je het dan proberen? Uitgesproken verwachtingen moeten zijn moeilijker waar te maken, dat had ik al gezegd. Dat is zo, omdat degene die ze uitspreekt het gevoel heeft dat hetgeen anders niet gedaan wordt, wat weer wil zeggen dat het dus niet vanzelfsprekend is. 'Ik verwacht dat je voor 5 uur je kamer hebt opgeruimd!' Dat is voor mij dus echt niet vanzelfsprekend, ookal heeft mijn moeder die zin al o zo vaak tegen me moeten zeggen. Op de een of andere manier heb ik het idee dat onuitgesproken verwachtingen veel eerder waargemaakt worden? Die zijn namelijk zo vanzelfsprekend dat ze ook ècht niet uitgesproken hoeven te worden.

Zal ik vanmiddag dan maar eens mijn kamer op gaan ruimen? Hoeft mijn moeder daar tenminste niet meer achteraan te zitten.
with love,
Vera

p.s: als je even geen zin hebt om je kamer op te ruimen, kan je lekker blijven bloggen. Hier wat inspiratie: www.liebemarlene.blogspot.com / www.jeszzi.blogspot.com / www.inspiration-fashion.blogspot.com / www.leblogdebetty.com

maandag 7 december 2009

Save the best for the last

Sinterklaas, wie kent 'm niet... En wie kent die stress niet rond 5 december? Er moeten surprises worden gemaakt, lijstjes opgesteld, inkopen worden gedaan en gedichten worden geschreven. Het vervelende is dat je als drukbezette tiener natuurlijk ook nog vriendinnen hebt waarmee je sinterklaas viert en dus moet je twee keer zoveel tijd nemen. Het probleem bij mij is altijd dat ik te lang wacht. Ze zeggen dan wel: van uitstel komt afstel, maar dat kan niet eens in dit geval.

Zaterdag middag rond een uur of 1 begon ik aan mijn sinterklaasinkopen, zowel voor thuis als voor vriendinnen. Daarna restte mij nog de taak een surprise te maken, alles in te pakken en een gedicht te schrijven. Zondagmiddag zouden we het dan vieren. Om half 2 met vriendinnen, en rond de klok van 6 met mijn ouders en broer. In de stad ging ik op zoek naar leuke kado's. Voor mijn moeder was dat niet zo moeilijk, want ik kon gewoon alles kopen wat er op haar lijstje stond. Voor vriendinnen was het moeilijker, we zouden namelijk een dobbelspel gaan doen. Het komt er dus op neer dat je een kado moet kopen dat voor iedereen leuk is. Lastuuuuug... (leuke bijkomstigheid: het moest meer dan 1 kado zijn, en dat voor ongeveer 4 euro). Toen ik die middag thuis kwam had ik alle kado's, ze moesten alleen nog ingepakt. Als surprise voor mijn moeder heb ik een oven gemaakt, omdat ze al maanden zeurt dat we een nieuwe moeten. Ze was heel blij met de surprise, en ook met de kado's, dus ik ben een goede hulp-sinterklaas. De vriendinnenmiddag wsa heel gezellig. We vierden het in het 'tuinhuis' (meer een soort van extra woonkamer in een apart gebouw) van een van de vriendinnen. Iedereen had zijn best gedaan om leuke/grappige/eetbare/onnozele kado's te kopen, en dat is gelukt! Niet alle kado's waren even leuk, en niet iedereen was er, maar het was in ieder geval gezellig!

Wat ik ook heel komisch vond, was dat het zo enorm druk was in de stad! Het was echt niet normaal. Als ik met mijn kinderen was, zou ik ze aan me vastbinden of iets dergelijks. Het bewijst wel weer dat ik niet de enige ben die alles op het laatste moment nog moet doen. Vanaf oktober geven alle winkels je de kans om je sinterklaas kado's op tijd te scoren, maar wanneer is het op zijn drukst? Juist, 5 december.

Ik ben blij dat we geen kerst vieren...
(al doet mijn neefje dat wel - duitsers - en daarmee ben ik op wintersport, dus wie weet ligt er ook een pakje voor mij onder de kerstboom!)

woensdag 2 december 2009

The little things in life

klein gebaar
groots gevoel
geluk.

vera© 2006
Toch grappig dat ik er 3 jaar geleden ook al zo over dacht...
Ik denk nu nog steeds dat geluk (bijna) altijd wordt veroorzaakt door een klein gebaar, of een kleine gebeurtenis. En als ik zeg klein, dan bedoel ik ook ècht klein! De allerkleinste dingen zoals een vriendin die zegt: wat zie je er leuk uit vandaag; thuiskomen na een lange vakantie; maar natuurlijk ook op vakantie gaan na een lange tijd thuis te zijn gebleven haha. Zelfs het doorbreken van de zon is al genoeg om mij een gelukszalig gevoel te geven. En ik weet dat het een énorm cliché is, maar ik sta er volledig achter: geluk zit in de kleine dingen. Ik denk trouwens dat iedereen dat wel eens heeft? Zo'n klein geluksmomentje. Soms duurt het heel kort, maar het kan ook zijn dat je meerdere dagen op een wolk leeft, en dat allemaal door dat ene kleine dingetje.
Dat is trouwens niet de enige cliché waar ik het mee eens ben! Ook de cliché: je vindt wat je niet zoekt, vind ik errrrug kloppend. (of het echt een cliché te noemen is weet ik niet, maar om het makkelijk te maken zeggen we maar even van wel). Het is namelijk altijd zo dat de leuke (maar ook de niet zo leuke) dingen gebeuren als je ze niet verwacht. Een voorbeeld uit mijn eigen leven: elk jaar gaan wij een aantal keer naar zuid-duitsland omdat mijn oom, tante en neefje daar wonen. Elke keer rond kerst grappen we: volgend jaar nemen we vera gewoon mee op wintersport. Zo heeft zij een leuke week en hebben wij een oppas haha! Afgelopen zomervakantie zijn we ook naar mijn familie geweest. Ze hadden stiekem een plannetje gemaakt, waar ik dus niks vanaf wist. IK GA MET ZE OP WITERSPORT! Het is nu helemaal officieel en 19 december vertrek ik dus naar het gebied Ehrwald voor mijn allereerste echte wintersport-vakantie!
Zulke dingen zijn leuk. En weet je wat?
Ze zijn leuk omdát je ze niet verwacht, en niet ondanks dat je ze niet verwacht.
Conclusie: ga niet zitten wachten op die leuke dingen. Doe andere leuke dingen die je zelf in de hand hebt in de tussentijd, de rest komt vanzelf!
with love,
Vera

dinsdag 24 november 2009

no inspiration at all

Hela!
How's life over there? En dan bedoel ik dus gewoon aan de andere kant van het beeldscherm haha.
Ik kom even melden dat ik een ernstig tekort aan inspiratie heb. Meestal heb ik wel 1, 2 of 3 keer per week dat ik denk: ja! Dit wil ik delen met mijn bloggers, maar nee. Ik denk dat het komt doordat ik al een tijdje ziek ben. Als ik ziek ben voel ik me zwak en werken mijn hersenen geloof ik niet zo goed haha. Ik ben nu weer aan de beterende hand dus ik krijg het waarschijnlijk wel voor elkaar om dit stukje tot een goed einde te brengen.

Wist je dat zin gestimuleerd wordt door je eigen brein? Ja, daar dacht ik ineens aan. Als je denkt aan bloggen denk je: ah, daar heb ik zin in! Zo gaat het ook bij eten. Als je naar kookprogramma's kijkt loopt het water je uit de mond bij het zien van een chocolade-trio als dessert. Als je een film kijkt en je denk aan popcorn in de bioscoop, voel je dat je daar behoefte aan hebt. Zo werkt het trouwens ook met het hebben van géén zin. Zie je mensen hockeyen in de regen denk je: gadverdamme, als ik morgen maar niet in de regen hoef te staan. Ik vraag me dus af, of je ook ergens zin in hebt als je niks doet? Dan wordt het zin hebben een soort behoefte, en niet meer echt zin. Dit wordt te moeilijk om uit te leggen dus dat doe ik maar niet, met de hoop dat jullie het toch snappen.

Ik zag net een reclame voor appeltaart op tv (jaja, computer en tv tegelijk, heel slecht) dus ik ga eens even in de kast kijken of wij ergens een mix-pak hebben staan. En anders zoek ik wel weer zin in iets anders.
xliefs
Vera

woensdag 18 november 2009

Charities

Héla!
Weet je wat mij opvalt?
Bijna alle beroemdheden zijn wel verbonden aan een goed doel. Bijvoorbeeld aan Unicef, Pink Ribbon of stichting de Zonnebloem. Ze zeggen dat ze zich oprecht aangetrokken voelen tot dat doel / die stichting. Persoonlijk denk ik dat ze door die doelen benaderd worden of ze ambassadeur willen worden. Waren deze mensen 'gewone' mensen geweest, dan kregen ze een foldertje thuis en hadden ze die waarschijnlijk bij het oud papier gegooid. Zo maken mensen misbruik van hun status vind ik... Ze doen het om een goede naam te krijgen. Zo van ja, die Renate Verbaan die is zó betrokken bij Unicef. Ze is oprecht geraakt door die acties want ja, als moeder wil ze natuurlijk wel dat alle kinderen zo'n geweldig leven hebben. Als zij niet bekend was geweest had ze gedacht 'ach, niemand weet het als ik geen donatie geef.' Nu ze wel bekend is wordt ze daarop afgerekend.
Dit gaat niet alleen over Renate Verbaan en andere bekende nederlanders. Ook 'normale mensen' doen veel om hun naam te zuiveren. En dan doen ze juist dingen die eigenlijk nog fouter zijn. Ze gaan bijvoorbeeld liegen om dingen ongedaan te maken. Om roddels uit de wereld te helpen, en dus hun reputatie weer maken zoals hij was.
Als we nou in de eerste instantie die fouten niet maken, hoeven we niks goed te maken toch? Als we al donateur zijn, hoeven we niet ook nog eens ambassadeur te worden om alleen maar in de spotlight te staan toch? Als we gewoon zijn wie we willen zin hoeft toch niemand daar nog een schepje bovenop te doen? We zijn allemaal uniek toch? Dan kan ook niemand beter zijn dan de ander.
Lose that arrogant face you girl!
xliefs
Vera

zaterdag 14 november 2009

Sinterklaas & Santa Claus

Héla hola!
Sinterklaas is weer in het land jippijajee hiephoi wat een feest. Ik moet zeggen dat ik er niet zo blij mee ben. Eind november en begin december zijn namelijk altijd stressige maanden. Je wil een goed begin maken in het nieuwe kwartiel @ school. Je moet kado's kopen voor al je vrienden en familie omdat sinterklaas niet bestaat. (ik zou best blij zijn om vriendloos te zijn, hoef je ook geen kado's te kopen hahaha). Hier komt ook nog eens bij dat er in onze vrienden groep heel veel mensen in september oktober november jarig zijn. Jaja de feestjes hopen zich op. Vanavond op de planning: hockeyfeest(!).

Die paar negatieve punten aan november/december worden weer helemaal goed gemaakt met het feit dat je: je rapport krijgt (wat natuurlijk niet altijd een positief punt is); je zelf ook kado's krijgt van die twee baard+snor-dragende mannen; je kan gaan shoppen voor nieuwe kleren, want 1) je moet een aantal goede party-outfits en hebben en 2) je kan (helaas) niet meer in korte mouwen rondlopen dus zul je coltruien en wollen sokken moeten kopen. In november/december kan je ook op wintersport gaan (zoals ik in de kerstvakantie: MIJN EERSTE KEER!!). En het gaat sneeuwen! Nouja, dat is te hopen, maar met die klimaatverandering weet ik niet of het dit jaar ook nog een winterwonderland wordt in nederland... ik betwijfel het!

Gelukkig zorgen die twee bebaarde mannen voor heel veel plezier, vooral bij kleine kinderen natuurlijk. Het is zo leuk om al die geschminkte gezichtjes te zien stralen als ze de hoeven van americo het paard of rudolph het rendier horen aankomen. Helemaal leuk is het als ze de kado's gaan uitpakken. Hun gezichtjes staan op knappen, hun glimlach vliegt er bijna af en hun schaterlachjes klinken nog lang door, totdat ze naast hun gezette schoen of onder de kerstboom in slaap vallen...

Ik ga nu op pad om een nieuwe party-outfit te scoren. Allemaal heeel veel plezier in november/december, en nou maar duimen dat je leuke kado's krijgt!
xliefs,
Vera

woensdag 11 november 2009

ain't it lovely

Ahoy maten!
Is het niet geweldig als:
. Je voor één keer geen huiswerk, geen toetsen en geen verplichtingen hebt?
. Je 's ochtends een keer niet hoeft te haasten omdat het rustig is in de badkamer, je goed hebt geslapen en je geen brood hoeft te smeren omdat je thuis kan lunchen?
. Je naar huis moet fietsen en de zon precies die 10 minuten gaat schijnen?
. Je een hoog cijfer hebt?
. Je van mensen te horen krijgt dat je ergens goed in bent?
. Je heel veel geld hebt en leuke dingen kan kopen? (jaja, geld maakt wel gelukkig)
. Je een gezellig middag hebt gehad met je beste vriendinnen?
. Je een enorme lachbui hebt?
. Je haar eindelijk goed zit op het moment dat het moet?
. Het shirtje/jurkje/topje er nog precies in jouw maat kleur en model is?
. Je cadeautjes krijgt? (ja ik ben een klein kind)
. Je een feestje hebt?
. Je jarig bent?
. Je heeeeeel veel heeeeel lekker eten in huis hebt? (boeiend dat het slecht is...)
. Het zomer is?
. Het winter is?
. Het herfst is?
. Het lente is?
. Ik heel irritant bezig ben maar jullie toch door blijven lezen?
. Mensen je blog lezen? (en reactie posten.. hint hint)
Oké mama wordt boos, dat is iets minder leuk, ik moet huiswerk doen, ook iets minder leuk en dus ga ik afscheid van jullie nemen, ook iets minder leuk. Dat ik morgen om kwart voor 8 op school moet zijn en een so grieks heb is helemaaaal niet leuk, maargoed, er zijn genoeg dingen die wèl leuk zijn!!
xliefs
Vera

vrijdag 6 november 2009

she's way too talented

Ahoy!
Gisteravond ben ik naar een voorstelling geweest in het Rabotheater @ Hengelo. Het duo dat de voorstelling verzorgde heet Carrington-Brown, bestaande uit Rebecca Carrington en Colin Brown. Aanvankelijk was Rebecca gewoon een cello-speelster. Maar als snel werd ze beter (en niet zo'n beetje ook...). Ze heeft haar cello zelfs een naam gegeven: Joe. Hij is nu 228 jaar oud en heeft echt een hele mooie klank. Ze speelt zo ontzettend goed! ik heb echt nog noooit iemand zó cello horen spelen. Ze speelt werkelijk alle stijlen. Van pop tot rock en van folk tot bollywood. De show bestaat uit een wereldreis en een aantal losse fragmenten. Ze is in enorm veel landen geweest en heeft in elk land iets typisch op haar cello leren spelen. Meestal als je aan cello denkt (en dan niet denken: kun je dat eten?) denk je aan klassieke muziek, maar nee hoor. Ook kan ze heel veel instrumenten imiteren, zowel met haar stem als op de cello. eigenlijk vormt ze in haar eentje een heel orkest + koor. Ze kan contrabas, doedelzak, gitaar en nog veel meer. Nou denk je: waar komt haar vriend Colin in het spel? Nou die was echt overal en nergens. Soms zag je hem een hele tijd niet en het volgende moment kwam hij op met een doedelzak, of in een quilt! (en dan wel op de traditionele manier gedragen, dus zonder iets eronder. en ja ik heb het bewijs gezien!) Ik verwacht niet dat Rebecca ooit mijn blog gaat lezen maar voor het geval dat (ja je weet maar nooit wat ze in haar vrije tijd doet) DIKKE PLUIM REBEC! you're awesome!
Op de site van Rebecca en Colin kan je fragmenten luisteren. (vooral doen!!)
www.carrington-brown.com
xliefs
de grootste fan van Rebecca.

woensdag 4 november 2009

just do it

Ahoy bloggers!

Soms moet je iets doen wat je niet durft
een angst overwinnen
niet denken, maar doen
gewoon doen.

datgene doen wat je niet durft
hetgeen waarvoor je vreest,
maar wat je wel wil
verstand op nul, en gaan
just do it!

zondag 1 november 2009

my friends are the best

Hee Bloggers,
Gisteren was het dan eindelijk zo ver! De dag van het feest van Maud & mij was aangebroken. Om 10 uur werd ik op brute wijze uit mijn slaap gehaald door het liedje Face in the crowd van Trijntje Oosterhuis en nog een loser. Op zich is dat geen verkeerd nummer, maar laten we zeggen dat het een hoog hou-eens-op-met-dat-gezeik-gehalte heeft. Toen ik mijn heerlijke pantoffels aan had gedaan en naar beneden liep om een ontbijtje te maken, werd ik wakker geschud door het feit dat ik maandag een SE geschiedenis. Precies daarom had ik de wekker gezet. Maar sorry meneer Kienhuis, ik kan het op zaterdagochtend gewoon niet opbrengen om te leren. Mijn ontbijt ging voor. Na het ontbijt en mijn dagelijkse kut-wat-moet-ik-aan-ritueel kwam ik er tot mijn grote schrik achter dat het al half 12 was. Exact 30 minuten daarna moest ik bij Maud op de stoep staan. Van die 30 minuten moest ik 17 minuten fietsen, 6 minuten haar en make-up en 9 minuten treuzelen. Voor de wiskunde-nerd die het al door heeft: je hebt gelijk, dat zijn 32 minuten en niet 30. Gelukkig zijn mijn benen zeer krachtig en kan in 17 minuten fietsen dus inkorten tot 15, thank you muscles.
In mijn zaterdagochtend kloffie kwam ik bij Maud aan om boodschappen te doen voor het feest van het jaar. De vijf lege kratten bier de we moesten wegbrengen maakten plaats voor flessen wijn, pakken icetea, zakken chips, 4-packs cola etcetera. Met een overvolle kar raceten Maud en ik terug naar de auto om het allemaal in te laden. Dat kostte even wat tijd en moeite maar voila, het zat er in. Mijn o zo lieve moeder was zo lief om mij de terugweg niet te laten fietsen, maar me op te halen met de auto+fietsenrekje.
Na deze leuke niet vermoeiende rit en een shop-sessie later was het kwart over 2. KUT, ik moest om kwart voor 3 bij de hockey zijn en het is 20 minuten fietsen. De kracht was totaal uit mijn benen verdwenen dus helaas was dat deze keer niet in te korten. In die 30 minuten heb ik het toch, god mag weten hoe, voor elkaar gekregen om te lunchen, me om te kleden, spullen te pakken én naar de hockey te fietsen. Totaal bezweet moest ik dus een hockeywedstrijd gaan spelen. Yes, ik had er zin in. Gelukkig stonden we met 2-0 voor maar daarna ging het mis... De einduitslag? 4-2 verloren...
Weer mocht ik gaan fietsen, lekker naar huis, eten, douchen, aankleden, spullen pakken, kado voor Maud afmaken, make-up doen en alles nog dubbelchecken. 10 minuten te laat kwam ik aan bij Maud (mijn dank is groot aan carst, hij heeft me begeleid langs de enge begraafplaats en donkere tunnel). Na nóg meer getreuzel kon het feest beginnen! HET WAS GWELDIG, het was echt zo leuk!! Onze vrienden zijn ook geweldig en heel leuk, maar het feest zelf was nog net iets beter! Daarna lekker uit en slapen bij Maud. Zondagochtend kan ik terug op de fiets naar huis, bepakt met 5 kilo kado's en een tas vol overgebleven flessen van het feest. & een ervaring rijjker.
Jongens, het was top! Bedankt voor het komen en CU next year!
liefs
Vera

vrijdag 23 oktober 2009

heujjj

okay sorry maar er is iets fout gegaan, ik heb een concept bewerkt en toen gepost, maar nu staat hij bij de datum van het concept terwijl hij nieuw is snapsnap? de titel van het nieuw gepostte concept is: don't judge the Unknown.
liefs,
Vera

woensdag 14 oktober 2009

take it easy

Hee Blogspotters!
Het is echt misdadig lang geleden dat ik een fatsoenlijk stuk heb geschreven dus dat moet ik dan maar weer eens gaan doen. Weten jullie wat ook misdadig is? De temperatuur buiten! Vanochtend toen ik met mijn dikke winterjas + sjaal op de fiets stapte vroor het gewoon nog aan de grond!! 14 oktober hoort een dag te zijn met temperaturen rond de 15 graden en een lekker zonnetje, maar nee hoor, Nederland slaat de herfst wel even over... Het wordt gewoon meteen winter. Op zich zou ik daar helemaal geen problemen mee hebben, als het dan maar sneeuwt. Want kou zonder sneeuw is natuurlijk geen fatsoenlijke winter te noemen...

Volgens mij hebben ze bij ons op school nog nooit van rustig aan doen gehoord. Als we huiswerk hebben worden we er namelijk ineens mee doodgegooid, als een sneeuwstorm waar je maar niet uit komt. Zo ook deze week, want ja, als het weer dan al tegen zit, dan kunnen alle leerlingen van Lyceum de Grundel lekker voor de open haard met een warme chocomelk hun huiswerk gaan maken. Het wordt al helemaal leuk als het ook nog eens voor een cijfer is. 8 toetsen verspreidt over 4 dagen. Wij noemen dat hier: mission impossible. Bijna net zo impossible als het fietsen naar school (in een normaal tempo) zonder te vallen als er sneeuw ligt.

Ik ben een leuke gezellige spontane tiener uit het zuiden, KAK, oosten van het land. Dat wil zeggen dat ik ook nog diverse buitschoolse activiteiten heb. Jullie willen voorbeelden?
- ik hockey 3 keer in de week. Dat wil zeggen dat ik normaliter 2x in de week train, en 1x een wedstrijd heb. Omdat ze de hockeyclub lekker helemaal aan de zijkant van de stad hebben geplaatst mag ik lekker elke training/wedtsrijd een half uur heen fietsen, en dan weer een half uur terug. ZELFS ALS HET VRIEST
- ik bespeel een muziekinstrument, want volgens mijn maatschappijleraar heel normaal is op het gymnasium. In mijn geval gaat het om cello. Nou heb ik wèl het geluk dat ik met de auto naar les ga en orkest 5 minuten fietsen is, maar ik kan je vertellen, fietsen met een cello op je rug en ijzel op de weg is niet echt mijn favoriete bezigheid. Ookal is het maar 5 minuutjes...
- ik ben een scheefgegroeide trol en moet daarom 1x per week naar een raar soort therapeut waarbij je jezelf 26x terugziet in 8 verschillende spiegels van alle kanten, om daarmee je houding te verbeteren. Ook hier moet ik onder verschillende, kutte, weersomstandigheden heen, met als gevolg dat ik een voorhoofdsbevriezing heb als het hagelt.
deze 3 activiteiten die ik door weer en wind uitvoer kosten handen vol tijd, en al die tijd zorgt er weer voor dat ik mijn huiswerk niet altijd kan/wil maken. (schrijven met bevroren handen, daar hou ik niet zo van)
En omdat onze school het nooit rustigaan doet, moet ik ondanks wonden van het vallen, een kapotte cello, voorhoofdsbevriezing én bevroren vingers, elke avond lekker mijn huis- en leerwerk doen...
ik moet naar de therapeut, dus ik check jullie later guys,
Vera

woensdag 7 oktober 2009

don't judge the Unknown

Mensen zijn zo verdomd irritant. Ze oordelen te snel. (Let er wel even op dat ik het heb over de mens in het algemeen, inclusief mijzelf en mensen om mij heen). Iedereen oordeelt maar over elkaar, en natuurlijk is dat normaal, maar is het niet raar dat je je zegje al klaar hebt over iemand voordat je diegene kent? Ik vind van wel. Ik betrap mezelf er heus wel op dat ik dat ook doe hoor, maar we zouden het eigenlijk af moeten leren. Elke keer als je een nieuw iemand leert kennen heb je jouw ongezouten mening alweer op het puntje van je tong liggen.
Bij een meisje:
Grote gouden oorbellen: pfoeh, wat een ordinaire slet, die heeft vast elke jongen al gehad...
Geblondeerd haar (met uitgroei): haha die doet vast en zeker lwoo, die is te dom om de verpakking van haar haarverfmiddel te lezen.
Knalrode pumps: hé.... iemand heeft hier een tekort aan aandacht&seks
Bij jongens:
Grote diamanten: die probeert zeker zijn lelijke kop te verbergen achter die enorme (plastic) diamant.
Enorme gouden kettingen met dollartekens: dat je kan praten wil nog niet zeggen dat je kan rappen kerel, en je gevoel voor stijl mag je ook gaan zoeken.
Al deze vooroordelen zijn misschien een beetje uitvergroot maar zo gaat het echt. Ik zou zo graag willen dat iedereen er op let en niet zomaar iedereen in een hokje wil duwen. Zelf moet ik het ook nog leren maar ik werk eraan. Als ik een nieuw iemand ontmoet probeer ik te denken: 'rustig veer, misschien zit er achter dat minirokje en naveltruitje wel een heel degelijk meisje' of: 'ach, die jongen zou best aardig kunnen zijn ondanks zijn millimeterkapsel, nike air-max en het matje in zijn nek.'
Het kost even wat moeite, maar je moet er maar je best voor doen!! Succes ermee
Liefs,
Vera

donderdag 1 oktober 2009

so impressive!


Ik had deze foto ergens zien staan en ik was echt geschokt. ook om het verhaal erachter. de man die deze foto heeft gemaakt vanuit zijn jeep/auto is namelijk doorgereden. een paar weken later heeft hij zelfmoord gepleegd omdat hij niet kon leven met de gedachte dat hij het meisje niet had geholpen.

dinsdag 29 september 2009

Dobre Djen!

Bijna vergeten: SLOVENIË WAS TOPPPPPP!
Ik heb echt een paar geweldige dagen gehad daar! Het is waar dat ik eerst op zag tegen de busrit van 16 uur, maar uiteindelijk was dat juist ongeveer het leukste! Niet dat de andere dingen saai waren - op het techniekmuseum na - maar een busreis met vrienden is echt heel gezellig! Je kan met z'n allen muziek luisteren, film kijken, bladen lezen, kletsen & lijsten maken. Dit alles levert hi-la-ri-sche momenten op! You want examples? Lees hier de resultaten van:

Muziek luisteren. Allereerst moet even gezegd worden dat ik niet kan zingen, en de rest van het orkest ook niet echt. Maar ik kan niet ontkennen dat het geweldig is om met vrienden te zingen, en dan juist als het heel vals is!! Ultieme meezingers: The Beatles, Guus Meeuwis, & alle andere shit met een o zo makkelijke tekst.

Film kijken. Tijdens het filmkijken krijg je het echte die-hard groepsgevoel. Met z'n drieën op een 2-persoons busbankje lekker wegzakken terwijl je naar Confessions of a Shopaholic kijkt. Heerlijke momenten zijn dat. Beetje jammer dat het daarna overging in Happy Feet, niet echt een kijk-ons-nou-knus-op-de-bank-zitten-film. Maar ook leuk...

Bladen lezen. Bij het woord tijdschriften denk je waarschijnlijk aan de woorden 'vrouw/meisje' en 'cosmogirl, fancy & de G!rlz' echte vrouwendingen dus. Nou, nooit geweten dat jongens zó geïnteresseerd waren in stukjes over vrouwenproblemen. V & M waren echt een uur bezig met 2 bladen en ze vonden het geweldig. Hoe lang zij aan het lezen waren, hoe hilarischer het voor ons werd!

Kletsen. Het valt eigenlijk niet uit te leggen. De definitie van kletsen is (nummer5) onzin praten. dat is nou echt een geniale omschrijving. Het geeft ook het verschil tussen kletsen en praten aan. Bij praten gaat het namelijk meestal ergens over!

Lijsten maken. Een doodslijst en een Pilslijst welteverstaan! Op de doodslijst staan alle kutte dingen in het leven. Denk hierbij aan: ouders, katers, wc's langs de weg, de lach van aimee, bepaalde mensen die ik hier niet ga noemen en zo zijn er nog veeeeeul meer dingen. Op de Pilslijst staan alle dingen die je leuk vindt in het leven, hierbij moet je denken aan: ouders (want ja, soms zijn ze toch best aardig), lachen, dronken zijn, slapen, dansen voor de spiegel en zo voort. Wel opvallend was dat de doodslijst veel sneller vol was dan de Pilslijst... beetje verdacht...

De meeste lachmomenten ontstaan echter spontaan. Gewoon omdat iemand erachter komt dat hij snurkt. Omdat iemand Barbie nadoet. Of de stofzuiger van de teletubbies natuurlijk. Ook een leuk detail: het doorbreken van de zon tijdens een thema-verandering in de muziek. één gedachte op dat moment: GELUKSMOMENTJE! En hopelijk zullen die er nog veel komen de volgende tijd!

xliefs, Vera

woensdag 23 september 2009

another trip

hey guysssssssss, hoe gaat het ermee? Met mij gaat alles perfect. Waarom? Omdat ik over 6.5 uur in de bus zit op weg naar Slovenië! Nou hoor ik iedereen denken, wtf moet dat kind in slovenië????? Dat zit zo: ik ben sinds een jaar lid van het orkest tjso in hengelo. Met een orkest is het de bedoeling dat je ervaring op doet door middel van concerten en repetities. In een ander land is het allemaal nog net iets leuker dus vandaar dat wij naar Slovenië gaan op concertreis! Jullie denken misschien dat Slovenië een land is met alleen maar krottenwijken en lelijke slecht geklede mensen. Nou ik kan je vertellen: de mensen zijn inderdaad lelijk en slecht gekleed maar voor de rest zijn ze super aardig en is het een heel mooi land! Ik ben er al eerder geweest in een zomervakantie en dat was echt geweldig. De mensen daar zijn heel aardig en het is er nog lekker weer ook! Een nadeel: als ik weg ben kan ik natuurlijk niet bloggen dus jullie zullen het zonder mij moeten zien te overleven op school & thuis. Maandag hoop ik tijd te hebben om een nieuw stukje te schrijven.
Ad Svidenje (tot ziens)
liefs, Vera

dinsdag 15 september 2009

volg je dromen

Even vooraf: ik ga aan hoofdletters doen. Eerst deed ik dat niet omdat ik het lelijk vond, en dat vind ik nog steeds, maar het lijkt me misschien iets overzichtelijker voor jullie.
En dan nu het echte werk, ik hoop dat jullie het een leuk stukje vinden!

Iedereen zegt altijd: volg je dromen en doe wat je hart je ingeeft. Nou kunnen mensen dat wel zeggen, maar volgens mij is er niemand die al zijn/haar dromen volgt? Mijn allerdiepste droom is dat ik toneel mag spelen. Het hoeft niet in een Joop-van-den-Ende-productie te zijn, nee joh, ik ben al blij met een lokale productie waar maar 2 toeschouwers naartoe komen... Het probleem is alleen dat ik er dan iets voor op moet geven. Wil ik bij theaterschool Crea, dan kan ik nog maar één keer in de week naar hockey, en ik denk niet dat mijn team daar zo blij mee is... Wil ik bij theatergroep Barst, moet ik eerst een jaar op de wachtlijst, en volgens mij moet je daar ook bij zingen? Dat doen we dus ook maar niet want als ik ga zingen komen er helemaal geen bezoekers meer...

Deze droom komt trouwens niet zomaar uit de lucht vallen. In groep 8 is het bij ons gebruikelijk om een eindmusical op te voeren voor al je broers, zussen, vaders, moeders, en andere familieleden. Ik vind het leuk om in de schijnwerpers te staan dus besloot ik auditie te doen voor één van de hoofdrollen. Een echte auditie was het natuurlijk niet, maar we moesten een stukje voorlezen met gebaren en emoties erbij. Ik kreeg één van de hoofdrollen, ik was er superblij mee, ookal speelde ik dus een man. De repetities vond ik geweldig. Mijn tekst kende ik ook redelijk snel uit mijn hoofd waardoor ik meer op andere dingen kon gaan letten. Toen het dan eindelijk zo ver was gierden de zenuwen door mijn lijf, maar vanaf de eerste seconde op het podium was ik verkocht! In de pauze kreeg ik ontzettend veel complimenten dat ik zo goed in mijn rol zat enzovoort, superleuk om te horen natuurlijk! De musical heb ik op dvd meegekregen maar ik heb hem nog niet teruggekeken. Wel wist ik toen al dat ik het absoluut vaker zou willen doen!

Omdat ik het zo graag wou, vond ik het een logische keus om me in te laten schrijven bij een castingbureau. Mijn ouders waren het daar helaas niet mee eens... Omdat ik toen 12 was en je je in moet schrijven via internet vonden ze het rete gevaarlijk. 'Wat gebeurt er wel niet met die foto's?' 'Wie moet jou naar de castings brengen?' 'Hoe weet je of het bedrijf betrouwbaard is?' Ik vond het superlullig en heb het er maar bij laten liggen... Het kostte 24 euro per jaar, maar dat hadden ze blijkbaar niet over voor het succes van hun dochter.

Nu, drie jaar later, zijn de tarieven verhoogd, en mijn kansen verkleind. Nog steeds wil ik het supergraag en ik zal blijven doorzeuren en hopen dat het er ooit nog van komt. Misschien komt er ooit een dag dat ik hockey er wèl voor op wil geven maar dat zien we vanzelf wel...

Alles wat ik met deze blog wil zeggen is dat je misschien wel je dromen wíl volgen, maar dat het gewoon niet altijd kan. Bijvoorbeeld omdat je er een andere droom voor op moet geven, of omdat je niet genoeg gelooft in jezelf. Mijn tip is: blijven proberen! Van uitstel komt helemaal niet altijd afstel, en voor de meeste beroepen/hobbies is meer levenservaring juist goed! Volg dus wèl je dromen, allemaal, maar wel ieder op zijn tijd!
xliefs, Vera

zondag 13 september 2009

ûlepanne '09

he guys, na een week in het geweldige friesland ben ik weer terug in hengelo! ik ben beroofd deze week, het zeilen heeft mijn hart gestolen! echt, het was zo geweldig! het kamp was sowieso top, we hadden geluk dat we zelf de kamerindeling mochten maken want zonder mijn roommates was het nooit zo leuk geworden! met jennifer renske iris naomi & maud kon het ook haast niet mislukken... elke nacht opblijven tot half 3 (of tot 6 uur) is echt kolerezwaar maar het was elke minuut waard, volgens mij heb ik nog nooit zoveel gelachen! de 23e vertrek ik alweer, maar dit keer naar slovenië met het orkest tjso, of het de ûlepanne kan overtreffen weet ik nog niet, maar de hele maand september kan bij mij niet meer stuk!!
xliefs vera

overal waar we komen
,, ,, ,, ,,
vragen de mensen
,, ,, ,, ,,
wie wij zijn
,, ,, ,, ,,
en waar we naar toe gaan
,, ,, ,, ,,
dan zeggen wij die mensen
,, ,, ,, ,,
wij zijn van de ûlepanne
,, ,, ,, ,,
en als ze ons niet verstaan
,, ,, ,, ,,
DAN SCHREEUWEN WE WAT HARDERRRRRR

dinsdag 1 september 2009

ik ben niet dom?

waarom? ja zo, dat vraag ik me af... waarom, is het de bedoeling dat je op vwo een mooi stel grijze hersencellen hebt maar leggen ze toch alles toch tot in detail uit? het lijkt een simpele vraag, maar het antwoord is een stuk moeilijker! eerst zal ik even de vraag toelichten:

je denkt nu: pff wat zeurt vera, het is toch juist fijn dat alles voorgekauwd wordt? nou nee, dat is het dus niet! volgende week gaan wij met alle vierde klassen op zeilwerkweek - gewoon zeilkamp dus - superleuk! maar de brief die je daarover kreeg, jezusminagodmaria-takke wat een brief! alles, maar dan ook echt álles wordt gezegd: drugs zijn niet toegestaan op het kamp 'o nee wat k.u.t, ik had net een kilo heroïne op de kop getikt bij mijn dealer...' ook moet je in je eigen huis slapen 'hè verdeurie, ik was van plan om 's nachts 10 kilometer door de modder te lopen zoeken naar een van de andere huizen om er daar vervolgens weer uitgetrapt te worden...' het is handig om scheergerei mee te nemen 'echt? o, daar had ik nou nooit aan gedacht, ik vind het altijd wel sexy, dat mooie donkere haar op mijn benen! en vooral bij jongens van 15 is een snorretje errrrug sexy...' neem handdoeken mee 'noooo, handdoeken? waar is dat voor nodig? het regent toch nooit in nederland? en ik douche bovendien ook niet, ik hou wel van een natuurlijk geurtje...' ik weet niet of ik jullie nu voldoende overtuigd heb van het feit dat onze schoolhoofden bestwel dom zijn, maar ík denk in ieder geval wèl aan de bovenstaande dingen als ik een week op zeilkamp ga! (ik weet dat de havo-klassen ook meegaan maar die moeten dit niveau toch ook wel hebben?)

ik hoop dat het een super week wordt, en dat niemand drugs meeneemt of scheermesjes vergeet want ja, dat zou toch wel heeeeel dom zijn?
xliefs, vera

donderdag 20 augustus 2009

end of story...

dit is zoooo #$%^! kut. het is nu donderdag ochtend en na 6/7 weken vakantie wordt het alweer bijna tijd om je voor te bereiden voor school. dat wil zeggen: boeken kaften, etui/pennen inslaan, en misschien een keer op tijd naar bed... waarom dit allemaal zo vreselijk is? dat zal ik je eens even haarfijn uitleggen:

een eerste schooldag (na een vakantie, of gewoon na een weekend) ziet er bij mij over het algemeen zo uit: als de wekker gaat heb ik de neiging om hem uit te zetten maar dat gevoel kan ik altijd net op tijd onderdrukken (lees: net voordat ik erop ga slaan). vervolgens blijf ik toch nog een kwartier liggen omdat mijn ogen het nog even niet voor elkaar krijgen om langer dan 20 seconden open te blijven staan. als ik dan uiteindelijk toch beneden ben gekomen (vraag me niet hoe). schrik ik eerst van de koude keukenvloer - ja elke ochtend weer - dan smeer ik meestal het verkeerde broodbeleg op mijn brood, dat gaat zo: hmmm zal ik kaas nemen of worst? nou ik ga voor worst, want van kaas krijg je zo snel dorst, en als het oude kaas is gaat je adem ook nog stinken. vervolgens pak ik de kaas uit de koelkast en leg netjes de plakjes op mijn brood. minimaal 6 seconden daarna denk ik: kut, ik wou toch worst? maar omdat ik dan geen zin heb om nóg meer boterhammen te smeren besluit ik dat een slechte adem & dorst niet zo erg zijn omdat ik toch wel water bij me heb en iemand anders vast wel kauwgom toch? als mijn brood netjes in mijn tas zit - natuurlijk in een zakje - en het water ook, kan ik naar boven om iets aan mijn haar te gaan doen. dat even iets aan mijn haar doen mislukt altijd, resultaat: ik kom met een hele rare coupe het schoolplein op. eenmaal in de les weet ik het nog wel redelijk te fatsoeneren maar aan mijn make-up is helemaal niks meer te doen. de schooldag lijkt oneindig lang te duren en eenmaal thuis van mijn allereerste schooldag denk ik: was het maar vakantie...
xliefs
vera, en allemaal succes op jullie eerste schooldag, die helaas al erg dichtbij komt

dinsdag 18 augustus 2009

i'm having so much fun on my ownnn

Hahaha it's so funny, i'm having a sleepover with Laura. Last night we had so much fun! We're camping in my backyard so she had to bring a tent, and now we're sleeping in it without the tent-pins, but we're still in our backyard so there's nothing to complain about!
we baked brownies, omg i lolve brownies so so so much! when we ate them they were still warm and soft on the inside. when we went to bed (12pm) we took the brownies and the laptop with us to our tent. we ate what was left of the brownies and we really enjoyed it. (yeah i'm trying to make you guys jealous, did i succeed?) Laura is still asleep haha, i've put the laptop on, and i'm now on msn/hyves/blogspot/twitter. laura's so cute when she's asleep haha but eveyone is i think... btw i don't know why i started this blog in english but i think that's because it takes more time then. and otherwise i'm bored 'cause i can't leave this tent. maybe i'll try to wake laura in a few minutes 'cause i've got to go to the toilet haha! i'm sorry for this stupid blog,
see ya leetur
x vera

zondag 16 augustus 2009

makin my own money

oké, ik ben sinds 6 augustus 15, en van mijn moeder moet ik opzoek naar een baantje... of nouja, ze zei: 'moet jij niet eens een keer je eigen geld gaan verdienen?' Ik heb al 2 oppasgezinnen (waarvan ik er bij 1 nog nooit heb opgepast haha). het liefst zou ik nog meer oppasgezinnen hebben, maar waar haal ik die vandaan?

heeeel toevallig stikt het bij mij in de straat van de jonge gezinnetjes, maar ik vind het zo raar om aan te bellen: 'hoi ik ben vera van nummer 9 en ik wil geld dus als jullie weggaan dump je je kinderen maar bij mij oké?' dit is wel heel overdreven want ik ken iedereen uit de straat, en iedereen uit de straat kent mij omdat ik vroeger al altijd met de kleintjes speelde... maar ik hoef natuurlijk niet per se te babysitten, ik kan ook ergens vakken gaan vullen. het probleem dan is: ik heb een hekel aan die uniformpjes van de AH, C1000 & Plus, en ik heb er ook een hekel aan om bekende mensen tegen te komen. stel je even voor:

je staat net met 25 pakken tampons ofzo in je hand (om maar even iets genants te noemen) en dan komt net die ene leuke jongen van school langs... van schrik laat je alle tampons vallen en ze rollen over de grond de jongen glijdt erover uit en overlijdt ter plekke aan zijn verwondingen. (dit zou in het echt natuurlijk nooit gebeuren maar in mijn hoofd kan alles...)

veel andere baantjes zijn er helaas niet. als iemand toevallig een gouden tip voor me heeft: plaats even een reactie. ik ben het namelijk zat om een werkloze tiener van 15 te zijn... (kom nou niet met neem een folderwijk want ik heb geen zin om drijfnat folders door een te smalle gleuf te douwen)
xliefs
vera

woensdag 12 augustus 2009

vriendinnen

vriendinnen: je hebt ze in alle soorten en maten, dik&dun, groot&klein, lelijk&mooi... zo kan je nog wel even doorgaan, maar eigenlijk maakt het helemaal niet uit! het maakt niet uit of je vriendin dik lelijk en klein is, als je maar met haar kan lachen gieren en brullen. voor mij is lol de belangrijkste factor in een vriendschap. met een vriendin moet ik kunnen lachen, lekker gek doen en jezelf zijn.

vanmiddag nog: met goede vriendin M.B. besloot ik een filmpje te maken. we hebben al eerder samen een film gemaakt (met 20.000 lachbuien als gevolg, elke keer als we iets terugkijken). nu wilden we een clip maken. Esmee Denters met Outta here. opzich is er niet zo veel boeiends aan die clip, maar met een beetje fantasie (en over-the-top kleding en make-up) is er iets geweldigs van te maken! het resultaat: een superleuke middag en een film waarin de bloopers het leukste onderdeel zijn (beetje jammer dat mijn glittermake-up errrrug moeilijk is om eraf te halen...)!

daarentegen heb ik laatst ook een gezellig middag beleefd met andere goede vriendin M.G. we deden niks. niks leuks in ieder geval, maar toch kon ik uiteindelijk terugkijken op een gezellige middag. waarom? gewoon omdat ik weet dat het andere keren alleen maar leuker is, en het is gewoon leuk om bij elkaar te zijn, ookal vervelen we ons dood!

wat ik met deze blog wil zeggen is dat ik erg blij ben met mijn vriendinnen! ook al spreek ik sommigen niet zo vaak, ik weet dat ze er zijn als het nodig is, en dat ik ontzettend veel lol met ze kan hebben! dus bij deze: hey friends: bedankt voor alle leuke momenten, en er volgen er nog veel meer!!!
xliefs
vera

zaterdag 8 augustus 2009

toekomstdromen

toekomstdromen zijn leuk. het is leuk om te denken over hoe je later een gelukkig leventje lijdt met je kinderen, je man, een leuke baan, en een mooi huis. het kan natuurlijk allemaal fout gaan, maar daar denken we maar even niet aan! toekomstdromen zijn dus leuk voor nu, om over te fantaseren, ook zijn ze leuk voor later. het is leuk om later, als volwassen vrouw van veertig, te kijken wat je nou allemaal hebt gehaald. ben ik gelukkig? word ik oud? heb ik kinderen en een leuke baan? het lijkt me heerlijk om later alle dingen te hebben waar ik nu van droom, het probleem is alleen dat ik elk jaar weer iets anders wil...

vroeger droomde ik bijvoorbeeld van een carrière als dolfijnentrainster op de bahama's. een man en kinderen kwamen daar niet bij kijken, ben je gek! gewoon ik en mijn dolfijnenopvangtehuis. een paar jaar later wilde ik niets liever dan gewoon huismoeder zijn. misschien een cursus of hobby hier en daar, maar het grootste deel van mijn tijd zou ik doorbrengen met mijn (7) kinderen. ik zou ze 's ochtends naar school brengen, daar kletsen met andere moeders op het schoolplein en dan terug naar huis fietsen om daar op te ruimen, bladen en boeken te lezen en te hobbyen. een carrière had ik niet nodig, ik had immers toch een man met een goede baan? toen ik eenmaal doorhad dat als ik een groot gezin wilde ik zelf ook zou moeten werken wou ik kinderpsycholoog worden. (kinderen en dolfijnen, één pot nat, right?) met een praktijk aan huis zou ik genoeg tijd hebben voor mijn gezin, en toch genoeg geld verdienen om van rond te komen (samen met het salaris van mijn man natuurlijk) en leuke dingen van te doen...

inmiddels zijn mijn plannen alweer helemaal gewijzigd. ik vind 7 kinderen toch echt iets te veel, ik heb het aantal teruggebracht tot 3, 4 of 5 kleine koters. ik wil nog steeds veel tijd doorbrengen met mijn man en kinderen maar een goede baan lijkt me geweldig! niks met dolfijnen of kinderen. ik wil journalist worden! of schrijfster, of allebei, dat kan natuurlijk ook nog. nu ben ik inmiddels 15 en is het ook wel de bedoeling dat ik een beetje weet waar ik heen wil. geen toekomstdromen meer, maar toekomst plannen. dromen komen namelijk meestal niet uit, en plannen zijn er juist om uitgevoerd te worden en dat ben ik ook zeker van plan! ik focus me nu op journalistiek, ik geniet van elke letter die ik schrijf, hopende dat ik later ooit betaald word voor die lettertjes!

of het me allemaal lukt? geen idee... maar ik zal hard mijn best doen om het allemaal waar te maken! en anders blijf ik toch gewoon lekker dromen? misschien ga ik dan toch nog ooit naar de bahamas...
liefs
Vera

vrijdag 7 augustus 2009

i'm back

hell yeah, ik ben weer terug in het door mij niet zo geliefde nederland. ik was de afgelopen 5 dagen in het door mij ook niet zo geliefde duitsland maar daar was het wel heeeeerlijk weer! lekker met familie chillen bij een meer, of in de achtertuin. daarvoor was het nóg leuker, in het door mij heel erg geliefde italie! met de door mij geliefde maud! genoeg geliefde dingen, het was gewoon geweldig! de mensen, de omgeving, het weer, eigenlijk alles wel! op de eerste camping leek het een saaie week te worden, maar toen we eenmaal de juiste (lees: leuke) mensen hadden gevonden werd het een topweek! samen met R. J. & J. maakten we elke avond het strand bij het meer onveilig, lekker steentjes gooien, kletsen, en auwehoeren, de perfecte afleiding van het ietwat saaie leventje back home. na een superleuke tijd gehad te hebben met onze friends daar vertrokken maud en ik naar een nog net iets betere plek in de buurt van florence. het weer was daar net iets beter, de camping net iets mooier, en de jongens net iets knapper. de eerste paar dagen hebben maud & ik lekker liggen chillen bij de mobile home of stacaravan het is maar hoe je het wil noemen. de vierde dag ofzo kwam het echt op gang, we werden meegenomen door twee jongens (dat klinkt heel eng maar ze bedoelden het goed) naar een plekje bij het basketbalveld waar 's avonds alle (nederlandse) jongeren tot leven kwamen. in één avond kregen we ongeveer 20 namen voor onze kiezen, vandaar dat we de volgende avond iedereen verkeerd aanspraken en toen we eindelijk alle namen uit ons hoofd kenden was het al bijna weer tijd om naar huis te gaan. in totaal hebben we denk ik vier avonden mogen doorbrengen met deze geweldige groupie, en die vier avonden dat we hadden was het supergezellig. dus iedereen daar op de camping heel erg bedankt voor de topweek! daarna komt een minder interessant gedeelte waarin ik het ook heel gezellig heb gehad. 6 augustus is wel een interessant gedeelte! dat was namelijk de dag waarop ik: 15 werd, voor het eerst heb gewindsurft, hotties heb gespot op het meer, en heel veel kado's heb gekregen! het windsurfen was geniaaal, echt een aanrader voor iedereen die een beetje sportief is! (de day-after is iets minder leuk, ik heb nu namelijk spierpijn in mijn rug, mijn armen en mijn benen) de kado's waren ook heel leuk, en de hotties al helemaal! deze 4 weken zijn moeilijk te overtreffen, maar wie weet wat de zomervakantie van 2010 zal brengen!
heel veel liefs,
vera

donderdag 9 juli 2009

afscheidsbrief

voordat jullie beginnen te huilen omdat je "afscheidsbrief" ziet staan wil ik even een paar dingen melden, daarna mag je best huilen, maar verwacht maar niet dat ik je kom troosten! tenzij je heel knap bent, en van het mannelijke geslacht ofcourso. ik ga overmorgen al weggo, naar italio, al om 8 uuro, lekker vroeg opstaan dusso en daaromo, om alvast in de stemmingo te komeno plak ik overalo alvasto een -o achtero. okéo niet grappig maar ik vond lekker van wel dus in mijn hoofd staat nog steeds achter elk woord een oootje! anyways, ik ga dus zaterdag weg, om vervolgens zondagmiddag aan te komen op de camping in italie (waar maud dan al is). ik blijf vier weken weg, dus jullie zullen het heel lang zonder mijn o zo geweldige blogberichten moeten doen! of ik nog tips heb om het te overleven zonder mij? eeeuh denk not? misschien (als je dat nog niet hebt gedaan) kan je even een kijken nemen op www.raketjes.blogspot.com en anders ga ik je nu toch een hele goede tip geven of je wil of niet: je kan urenlang kijken naar fred/mac/wtcc en ja dat is een persoon. het is een schande als je hem niet kent. hij heeft superleuke humor, superleuke typetjes en guess what? hij is nog superknap ook! en als je dat nie leuk vindt nie, dan moet je toch echt maar eens leren wat humor is! ik zal proberen zo snel mogelijk weer te schrijven na de vakantie!
xliefs vera

& nu mag je dus eventueel gaan huilen als je daar de behoefte toe voelt

my mom rulezz & de bibliotheek ook

he losers die nog steeds de moeite nemen om dit te lezen. ik wil eerst even zeggen dat ik jullie echt bewonder, omdat jullie mijn o zo saaie stukken lezen, beetje jammer is het wel dat jullie nooit reacties plaatsen? reactie is reactie terug. sorry, dat sloeg nergens op, ik voel me nu net zo'n dushi? ik vind het zo irritant dat mensen op hyves gewoon smeken om reacties&respects. volgens mij heb je dan echt geen leven. ga dan maar eerst echte vrienden zoeken en kom dan maar weer eens terug op hyves! maar omdat jullie nu toch al aan het lezen zijn kan ik wel even wat saaie dingen gaan vertellen:
wisten jullie dat mijn moeder echt een schat is? ik ben dinsdag wezen shoppen met haar, en eigenlijk had ik helemaal niet veel nodig, (alleen een spijkershort-> die heb ik trouwens nog niet...) maar toch kwam ik met bestwel veel thuis! een superleuk shirt: lichtroze, met een supervette opdruk van het hoofd van een meisje, en hele mooie pofmauwtjes; nog een basic zwart shirt met driekwart mauwen, altijd handig. een superleuk hemdje/tuniekje met blauw en witte bloemetjes, en een paar schoenen, jaja ze zijn g tot the eniaal. gewoon geniaal dus! WACHT ik heb een geniale ingeving? mango heeft wel een site toch? ik haal daar gewoon even de foto's af. moment. pff wat een flutsite, de dingen die ik heb gekocht staan er natuurlijk weer niet op... maar het kwam er op neer dat mijn moeder gewoon superlief is omdat ik ook nog een ijsje kreeg, en een gebakje, en dus al die kleren!
heb ik nog meer saaie dingen te vertellen?
ja en of ik dat heb. ik ben net naar de bibliotheek geweest, want ik moet natuurlijk wel iets te doen hebben in de auto. je zou zeggen, ga je broer gewoon irriteren. puik plan (heb ik de laatste jaren al uitgevoerd) maar hij gaat niet meer mee. hij is van plan even duizenden euro's te verdienen in 4 weken. hahahaha verder is hij wel normaal hoor. anyways, ik was dus bij de bieb. ja dat was je alweer bijna vergeten hè? je hersencellen krimpen met de minuut, minder alcohol raad ik aan haha. en ik had dus van tevoren een heel lijstje gemaakt met superleuke boeken die ik allemaal wilde huren. wat denk je? ...........................................................................................
o sorry, jullie kunnen natuurlijk niet te veel nadenken, anders blijft er helemaal niks meer over van die grijze cellen daarboven. nou die boeken die ik wou lenen, die waren dus allemaal uitgeleend. dus ik stond daar te huilen in de bieb... maar nu heb ik een supergoede tip voor mensen die altijd te snel door hun leesvoer heen zijn: ga engelse boeken lezen! vond ik bestwel slim van mezelf. dus heb ik nu pride&prejudice en sense&sensibility ofzo gehuurd, dan lees ik tenminste wat langzamer. slim of slim?
ja ik heb nog wel hersencellen lekker puh.
xliefs
vera

woensdag 8 juli 2009

lekker kikkerlandje

driewerf hoera voor het kikkerlandje nederland! waarom krijgt nederland het toch altijd weer voor elkaar mensen moed te geven om ze vervolgens wanhopig te maken? vorige week stegen de temperaturen tot aan de 30 graden, de zon scheen, mensen verbrandden, mensen zwommen en mensen werden bruin. maar deze week? ho maar... het regent zo ongeveer non stop, als het niet regent waait het en als het geen van deze twee apart is dan is het wel een combinatie en dan ook nog met donder en bliksem! 'dat is toch focking niet normaal' zoals jaap uit de gouden kooi het zo mooi zei. om toch the summerfeeling in stand te houden ging ik vandaag eens even mijn ipod zomerproof maken. dat wil zeggen: vrolijke liedjes met veel gitaren, (spaanse) snelle teksten en (hotte) zangers! juanes is hier een heel goed voorbeeld van, maar ook the beatles, maria mena, en jason mraz maken een groot deel uit van mijn zomerse ipod-bibliotheek. maarliefst 101 liedjes zijn vandaag nieuw erbij gekomen op mijn ipod! dat wordt dus lekker luiren in een hangmat met dopjes in mijn oren. helaas voor maud zal ik dan niet echt een boeiende gesprekspartner zijn maarja, zij heeft haar eigen poddie!
xliefs
vera

maandag 6 juli 2009

het ultieme zomergevoel

het ultieme zomergevoel. hét gevoel dat bij jou een big smile op je gezicht tovert, het gevoel dat je chagrijnige bui omtovert in een hyperactief blije stemming. voor iedereen is de oorzaak voor dit gevoel iets anders. ik zal proberen mijn ultieme zomergevoel te insinueren: stel je voor. je bent in san vicente de la barquera (ook al ben je er nog nooit geweest, de naam zegt genoeg) in het noorden van spanje. het is 10 uur 's ochtends en je word wakker door de geur van het roerei dat je moeder voor de tent staat te bakken (en van het geluid van de pan die ze laat vallen). langzaam rek je je uit en sta je op. in je luchtige zomerjurkje (dat weliswaar iets te duur was maar o zo leuk) ga je aan de ontbijttafel zitten en geniet je van het heerlijke roerei en het spaanse brood, vers van de bakker. na aangekomen te zijn bij het washok poets je je tanden, kam je je haar en doet een vleugje mascara op je wimpers. om 11 uur begint je surfles. na 400 meter te hebben gelopen kom je aan bij: escuela de surf buena onda (de goede golf). samen met je surfklasje prop je jezelf in een wetsuit en zoek je een surfplank uit. het liefst een hele mooie met roze bloemetjes. eenmaal op het strand sta je te warming-uppen in de zon maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je geen hotties kan spotten ondertussen! je surfleraar Alejandro roept je weer bij de les, en na de warming-up ben je klaar om het water in te gaan. met je surfplank onder je arm loop je naar de zee. er staat een zacht windje en de golven zijn precies goed! samen met het oudere deel van je klasje en de tweede leraar Rafa ga je steeds verder de zee in, tot je als het ware achter de golven zit. rafa laat zijn skills zien, en daarna ben je zelf aan de beurt. je pakt een hoge golf en rijdt hem uit tot het eind. wat een gevoel! je voelt je de koning te rijk op de golven, je danst er als het ware op. en terwijl je leraren je nog 2 uur aanmoedigen pak je alle golven die je hebben kan. dat je gezicht inmiddels verbrand is maakt helemaal niet uit. want de geur van aftersun na het douchen en de smaak van je nog zoute lippen maken het zomergevoel helemaal af.
als je nu nog niet hét gevoel beleefd hebt weet ik het ook niet meer. maar wat ik wel zeker weet, is dat jullie allemaal een keer naar san vicente moeten!
xliefs

maandag 29 juni 2009

omg focking awesome, check this:

hé guyssss, die primeur die ik beloofde:
maud en ik hadden het geniale idee om een blog te beginnen met filmpjes van onze geweldige humor, en ja het is gewoon echt geweldig geworden. onze blog is de beste antiverveel-tip voor deze zomervakantie:
www.raketjes.blogspot.com
KIJKEN

ECHT DOEN

NU

zondag 28 juni 2009

yes yes yes

schoolfeest was weer leuk jongens! dankzij ons geweldige ritueel (het maud-iris-vera middagje) heb ik donderdag & vrijdag een superleuke dag gehad. in het begin was onze humor ver te zoeken, maar ongeveer om 2 uur 's nachts kwam ik op gang hoor! maud en iris waren inmiddels helemaal uitgeput van het dansen en sjansen, maar vera hier heeft natuurlijk altijd genoeg energie, zeker na 3 glazen cola (ja ja jongens, cola werkt bij mij beter dan energydrank). het kwam er eigenlijk op neer dat iris en maud wilden slapen, maar ik was hyperactief en vermaakte mezelf wel. met mijn domme grappen heb ik ze nog lang geirriteerd, later hield ik mijn mond wèl, tot opluchting van iris en maud! ik lag nog lange tijd dubbel om de grappen die ik in mijn hoofd maakte en had het heel gezellig met mezelf. om half 4 viel ik eindelijk in slaap, maar de gordijnen in de serre lieten toch echt iets te veel licht door, en ik was dus al vroeg weer wakker. ik wou eigenlijk maud en iris gaan kietelen maar helaas werden ze al wakker voor ik een kriebelborstel kon pakken... conclusie: dit ritueel houden we in stand!
xliefs vera

dinsdag 23 juni 2009

summertime

eindelijk is het weer zomer! het is vandaag de derde dag van de zomer van 2009. de eerste twee dagen vielen me behoorlijk tegen, maar vandaag begint het toch echt. de zon schijnt, mensen zijn vrolijk, de vakantie begint bijna en je kan eindelijk weer zonder jas fietsen! morgen wordt het hopelijk superweer want dan ben ik van plan te gaan zwemmen, en als het donderdag geen mooi weer is dan kill ik de weergoden, want ik wil een leuke dag hebben met maud&iris en lekker buiten kunnen lopen. summertime, and the living is easy; in de zomer heb ik altijd het gevoel dat ik niks hoef te doen, behalve bruin worden natuurlijk! deze zomer wordt als het goed is een èxtra leuke zomer, ik ga namelijk op vakantie met maud!!! eerst zijn we een week heel dicht bij elkaar in het noorden van italie: mauds famlilie in een huisje/appartement, en mijn familie op een camping. de tweede week laten we mijn ouders achter en trek ik met maud en haar ouders mee richting het zuiden; Florence, be prepared! maud en ik hopen veel hotties te kunnen spotten, lekker bij te kunnen kleuren, superveel ijsjes kunnen eten en hele dagen te kunnen zwemmen! we hebben er zeker zin in!!! en binnenkort hebben maud en ik een grote primeur, blijf onze blogs checken en je komt er vanzelf achter! ik ga lekker genieten van de zomerzon,
xliefs

maandag 22 juni 2009

life's a bitch

Soms vraag ik me af waarom sommige dingen gebeuren. en vooral waarom sommige dingen gebeuren bij bepaalde mensen. mensen hebben er soms last van dat alles in hun leven fout gaat of mislukt, terwijl het anderen altijd meezit. in je leven verlies je bijna altijd wel iemand die je dierbaar is, je oma opa vader of moeder, het doet pijn, maar als het een keer gebeurt kom je er vaak snel overheen. als dit echter vaker gebeurt kan het zijn dat je vast blijft zitten in je verdriet. ik snap niet dat als er een God is, of Godin, dat hij/zij dit laat gebeuren. dat hij/zij zoveel mensen in de wereld honger laat lijden, mensen dood laat gaan en dat hij/zij dan nog steeds overal een rede voor heeft (dit wordt vaak als argument gegeven: waarom ik? tjsa, daar heeft God zo zijn redenen voor). maar die redenen, ik vraag me af in hoeverre die logisch zijn! aardige mensen kunnen soms zo veel pech hebben dat ik God een bitch/asshole vind. maar dat slaat eigenlijk nergens op. ik geloof namelijk niet in God, maar je moet altijd iemand de schuld kunnen geven. in het vervolg laat ik God er denk ik maar buiten, hij/zij bestaat toch niet? god is niet de bitch, life's a bitch!
xliefs

zondag 21 juni 2009

avontuur in lochem

Joehoe, eindelijk was het dan zover, het was 20 juni, de dag van het Beat-it hockeytoernooi in Lochem. ik had er superveel zin in! we waren vastbesloten om te gaan winnen, helaas deden we dat niet maargoed, het was een superleuke dag!
's ochtends om 11 uur moesten we verzamelen op de club. helaas is mijn vader zo dom om rond half 11 nog even naar de stad te gaan om schoenen te kopen, en ja, het regende toen heel hard dus moest mijn vader zich eerst nog omkleden voordat we eidenlijk weg konden. om 5 voor 11 zat ik eindelijk in de auto, en konden we vertrekken naar de club. vanaf de club reden we met 4 auto's naar lochem. in de auto is het altijd heel gezellig, muziekje aan, roddels vertellen en chillen. nou bleek dat het godvergeten lochem helemaal opgebroken was, precies op het stuk waar wij langs moesten rijden. de tomtom van de coach kon het gelooof ik niet aan en we moesten de weg vragen aan chagrijnige mannen bij een veel te duur hotel. uiteindelijk zijn we om 12 uur aangekomen bij de hockeyclub, vijf wedstrijden moesten er gespeeld worden. en het bleek dat wij als B5 bij allemaal B1'en waren ingedeeld. we hebben in alle 5 de wedstrijden maarliefst 3 punten gekregen, poe hé, wat een prestatie. maar het ging totaal niet om de punten! het ging om de hotties, het eten, de lol, en het hockeyen. de hotties bleven lang weg, uiteindelijk hebben we er een paar gevonden, maar een daarvan had één vriendin en de rest was vast homo want ze reageerden niet, hoe hard we ook riepen. tussen de vierde en vijfde wedstrijd was een barbecue gepland, altijd lekker, lekker vreeeetn. helaas moest elk team tegelijk zijn eten halen, gevolg: een rij van hier tot tokio waar je maar beter gewoon kon voordringen, en ja, dat deden we dus. terwijl we nog aan het eten waren knoopte noor een gesprek aan met de jongens van fletiomare. nou denk je, jezus fletiomare, wat is dat nou weer voor club. ik weet ook niet waar die naam op slaat maar ze kwamen uit utrecht. de jongens waren supergezellig! en sommigen ook nog redelijk knap! we hebben heel lang met ze staan kletsen, over twente, over utrecht over van alles en nog wat. zij moesten al vrij snel weer spelen en ze vroegen of wij ze kwamen uitlachen (ze waren namelijk heel slecht). natuurlijk sloegen wij dat aanbod niet af, en konden wij vanaf het dakterras al hun blunders zien! na deze 25 minuten leedvermaak was het onze beurt om te spelen. we hadden niks meer te verliezen en speelden echt bagger, maar de jongens bleven ons aanmoedigen. het heeft geloof ik niet veel geholpen want we verloren met 4-0, maar het was in ieder geval gezellig. Ik vond het een hele geslaagde dag, en ondanks dat we laatste zijn geworden zou ik volgend jaar zo weer mee doen! en nu maar hopen dat de jongen dan ineens heel knap zijn!
xliefs

donderdag 18 juni 2009

examenuitslag

Als je op het vmbo zat en examen moest doen heb je als het goed is gisteren je uitslag gekregen,
als je op het vwo zat heb je vandaag je uitslag gekregen of krijg je hem nog!
Voor degenen die geslaagd zijn: gefeliciteerd!
Voor degenen die een her hebben: laat ze 'n poepie ruiken, doe je stinkende best
Voor degenen die gezakt zijn: volgend jaar beter?
Zelf heb ik een hekel aan examens, ik heb net twee proefwerken achter elkaar gehad, ongeveer 60/70 minuten en dan word ik al gek van het kleine lokaal, de klikkende pennen, zuchtende leerlingen en zwetende surveillanten. Dus die examens over drie jaar, daar moet ik nog even aan werken. Ik moet immuun worden voor klikgeluiden, zweetgeuren en kleine ruimtes. Of dat gaat lukken weet ik niet maar ik zal in ieder geval heel hard mijn best gaan doen, want het is de bedoeling dat ik op mijn 17de (!) de trotse eigenaar ben van een vwo-diploma! Daarna wil ik natuurlijk naar een universiteit of hbo-school, het liefst iets met journalistiek. Als ik journalistiek ga studeren kan ik ze daar wel mooi vertellen dat ik "vroeger" een blog heb bijgehouden, dat getuigt wel van toewijding vind je niet?
xliefs, veer

woensdag 17 juni 2009

lekker bloggen ipv leren

Maud en ik hadden vandaag allebei zin om te gaaan bloggen, dus ik denk dat er zometeen bij Maud ook wel een stukje verschijnt! (www.eenlevenzoeken.blogspot.com)
Je zou denken: vandaag was de laatste lesdag, dus ik heb alle tijd, maar nee hoor, de laatste lesdag wil niet zeggen dat onze leuke school er niet nog even een proefwerkweekje tegenaan gooit! donderdag, vrijdag, maandag, dinsdag en woensdag hebben we proefwerken, 11 in totaal! Voor sommige mensen komt het goed uit, omdat ze nog wat dingen op te halen hebben, maar als je allemaal 7's of 6'jes staat wil je niet dat die omlaag gaan door die proefwerkweek. Tip: begin op tijd met leren, hier ben ik geen goed voorbeeld van. Morgen hebben we Natuurkunde en Levensbeschouwing en voor beiden heb ik nog niks gedaan... niet echt slim, maar opzich kan er niet heel veel meer veranderen aan mijn (bestwel mooie) rapport. Vanavond heb iik ook nog hockeytraining. Er zijn mensen die dat afzeggen vanwege proefwerkweken, maar ik niet. Tijdens het hockeyen kan je juist even ergens anders aan denken dan school school school. Die 5 dagen toetsen gaan hopelijk snel voorbij, WISH ME LUCK!
xliefs

zondag 14 juni 2009

heb jij dat ooooook?

- dat je eerste indruk van mensen helemaal niet klopt? dat je eerst denkt poe hé wat is die arrogant, en dat als je hem/haar leert kennen, dat helemaal niet zo is?
- dat je denk dat iets saai is, en dat als je er bent je erachter komt dat je het stiekem zelfs leuk vind? voorbeeld: klassenfeest, een barbecue in de regen met je klas die bestaat uit (bijna) alleen maar nerds, en dat het dan ineens gezellig wordt
- dat je vroeger dacht dat je heel slim was? ik dacht altijd dat ik heel slim was omdat ik zei: ik heb mijn jas opgehongen. ik was echt trots dat ik "wist" hoe je dat werkwoord moest vervoegen..
- dat je haar altijd goed zit op het moment dat het niet nodig is? bijvoorbeeld 's avonds als je naar bed gaat, dan heb je eindelijk de krullen die je altijd al wilde, en dan kan níemand ze zien
- dat je denkt dat je een proefwerk/overhoring heel goed gaat maken en dat daarna blijkt dat je het allemaal tóch niet zo goed kende?
- dat je denk dat je een dikke onvoldoende hebt voor een toets en dan nog een 7/8 hebt?
- dat je er ineens achter komt dat je helemaal geen leuke kleding meer hebt? (goed excuus om een dagje te gaan shoppen)
- dat je jouw eigen kledingstijl helemaal zat bent en iets anders wilt? (maar het dan uiteindelijk niet doet omdat je bang bent voor de mening van anderen)

denken

mensen denken te veel, ze denken te veel aan school, aan eten, aan geld en aan liefde ze denken aan zo veel dat ze denken gek te worden. als mensen te veel denken knapt er iets, ze kunnen niet slapen, niet eten en niet nadenken omdat ze aan te veel dingen denken. maar (bijna) nooit, denken ze op een goede manier aan zichzelf. mensen denken alleen maar slecht, ze denken: ik ben te dik ik ben te dun, ik ben mezelf, maar wie ben ik? mensen denken nooit goed, dat moeten we leren, meestal leren we het pas laat, en als we het vroeg leren heet het egoïsme. leer je het op precies het goede moment, dan ben je een held, dan ben je tevreden met jezelf, kan jij in de spiegel kijken en denken ik ben niet te dik, niet te dun, ik ben mezelf en dat is goed? Bravo als je het kan, je bent een ware super(wo)man en waarschijnlijk een van de weinigen op aarde die het ook volhhoudt. hoe dit allemaal komt? de media. de grootste bron van informatie, en daar hoort ook jaloersmakende informatie bij, door alle reclames, advertenties, tv-programma's en artikelen zien we wat we niet willen zien: er zijn perfecte mensen, en ik ben het niet. de volgende stap is dat we perfect willen worden, maar wat is perfect? voor veel mensen is het perfect om er net zo uit te zien als de (ge-photoshopte) modellen. voor mij is perfectie: tevreden zijn met jezelf.
de enige relatie die je levenlang standhoudt is die met jezelf, dus zorg dat die goed is!
xliefs
Vera

-

Je zakt steeds verder weg,
verder weg in je kussen
verder weg in je bed
verder weg in je gedachtes
verder weg van je leven
maar wat ik hoop dat nooit wegzakt
is dat ik er voor je ben
wanneer je te ver wegzakt
en terug wil
maar ook wanneer je wegzakt
en verder weg wil
tot je weg bent

vrijdag 12 juni 2009

jieehaa

i'm a cowboy

woensdag 10 juni 2009

it hurts,

it hurts
when i see you
it hurts me even more
when i see something hurts you
even if i know i can't help you
i'm still gonna try to take your pain away,
even when that means my pain will increase
when you're gone
my pain will be unbearable
but your pain will be gone
so i'll know that everything's okay.

zondag 7 juni 2009

aandacht voor mijn held

ROGER FEDERER
Winnaar van Roland Garros 2009
nummer 2 op de wereldranglijst,
14 granslamtitels op zijn naam,
hij is geniaal,
hij is de winnaar,
hij is mijn held!
klik

ik doe dan wel gymnasium, maar ik ben geen nerd

ik zit met mijn neus in de boeken
maar mijn ogen dwalen af richting federer vs. söderling
en mijn handen kruipen richting toetsenbord,
hopelijk slaat mijn neus veel informatie op uit het geschiedenisboek,
anders wordt het een dikke onvoldoende morgen...

verwaarlozingsexcuus 1

schnorry, ik was van plan elke dag te schrijven maar:
1. woensdag had ik hockeytraining, donderdag sophie & orthopeed, vrijdag orkest en nacht van hengelo, en zaterdag hockey en geen zin
2. ik mag van mijn moeder niet zo vaak meer op de laptop
3. ik had gewoon geen zin omdat er toch geen hond is die dit leest, hooguit een kat, ha - ha - ha
4. mijn humor is weg, voorbeeld? de grap bij punt 3, en zometeen hieronder bij punt 5
5. er is geen punt 5 maar ik vind 4 geen leuk getal om te stoppen dus ik wou nog een 5 neerzetten.

maar vandaag heb ik wel tijd om te schrijven, yeah, wat een geluk voor jullie zeg.
oké allereerst over donderdag, donderdag gingen we (sophie maud iris en ik) voor engels een clip maken, het was de bedoeling dat je met allemaal plaatjes de tekst uitbeeldde. Wij vonden plaatjes saai, dus hebben we gekozen voor foto's, we zijn waarschijnlijk de enigen die de hele clip met foto's hebben, en nou niet denken dat we onszelf zo mooi vinden dat we allemaal op een smartboard wilden verschijnen, nee dat was niet de reden, we wilden gewoon iets origineels.
Meneer Halfwerk (lees: lelijkste leraar zonder tanden, zonder haar, en mèt humor, waar alleen hij om kan lachen) gaf ons een 8.5 we hebben geprotesteerd en gaan ons filmpje aan een aantal leraren laten zien, waaronder onze mentrix (lees: oude vrouw met inkijk) om zo toch nog een 9 te scoren. Moet lukken toch? http://www.youtube.com/watch?v=8nizO-JSxsQ zie hier het resultaat.
Vrijdag was atletiekdag, met 50% kans op regen. De sportdag werd al afgelast toen er 3% kans op regen was, maar gelukkig hebben ze van die keer geleerd (het werd die dag 25 graden) en lieten ze deze dag wel gewoon doorgaan. Iris Anne en ik hebben een wereldrecord gelopen op de 80 m. serieus? nee, de eersteklassers klokten verkeerd. TJSO-repetitie was heel leuk, normaal spelen we Dvorak Beethoven Mozart etc. maar voor de verandering spelen we dit seizoen ook 5 popliedjes, en vrijdag was de eerste repetitie met band en zangeressen, Gran-di-oos! Nacht van hengelo is opzich een saai "feest" maar als je met leuke mensen gaat, zoals sophie marije marloes naomi laura maud laurien en mensen die ik vergeten ben, kan je een hele leuke avond hebben!
Zaterdag laat ik maar even achterwege want ik denk dat jullie nu toch al in diepe slaap zijn,

xliefs, veer

donderdag 4 juni 2009

The first one

Yesja, jij bent de gelukkige, de lezer(es) van mijn eerste blog.
of je daar nou wel zo gelukkig mee moet zijn weet ik eigenlijk niet, volgens mij ga ik deze blogspot namelijk verwaarlozen, zoals ik dat ook al heb gedaan met tig dagboeken, verhalenschriften en forumaccounts.
Ik zal proberen om regelmatig te schrijven, maar ik ben natuurlijk een drukbezette scholiere, dus ik kan niet beloven dat ik altijd tijd heb,
Áls ik tijd heb probeer ik een leuke blog neer te zetten, en jullie allemaal ermee te vermaken, omdat jullie je weer eens vervelen of iets dergelijks...

xliefs,
Vera