BBA

He-le-maal vergeten!

Ik heb de Beautiful Blogger Award gekregen van MAUD! (www.eenlevenzoeken.blogspot.com & www.ontelbareafbeeldingen.blogspot.com)
Heel lief van haar of course, dus bedankt!! maar nu moet ik een paar dingen doen:

1. de blogger bedanken die jou deze award heeft gegeven DONE
2. de award op je blog zetten DONE
3. vertel 7 interessante dingen over jezelf
4. geef the beautiful blogger award aan 7 andere bloggers

punt 3:
Eigenlijk ben ik helemaal niet interessant maar ik zal proberen wat dingen te lullen:
* 1: Ik ben heel brutaal. Muhahaha. In de klas hoor je me vaak er doorheen praten en lachen wat natuurlijk heel irritant is.... Het leuke is nou juist dat heel veel leraren het gewoon pikken van mij omdat ik eigenlijk heel lief ben :)
* 2: We hebben thuis een bad, maar nou zijn mijn ouders van plan dat bad eruit te slopen daar ben ik het echt he-le-maal niet mee eens!! Een bad is namelijk heerlijke, het rare is dat ik er echt nooit in lig haha. Ik denk dat ik 1 keer per 2 maanden in bad ga? Nog niet eens waarschijnlijk. Maar het voelt gewoon goed om een bad te hebben
* 3: Ik lach heel veel, en dan ook echt heel veel. Om de allerdomste dingen. Als iemand een dom verhaal vertelt kan ik daar echt een kwartier om dubbel liggen, ook als het helemaal niet grappig was bedoeld. Maar hé, lachen is gezond!
* 4: Ik ben trots op mezelf. En nee ik ben niet arrogant, maar ik vind gewoon dat ik het bestwel goed doe op school! ik sta geen enkele onvoldoende, alleen maar 6/7/8. Chill toch?
* 5: Ik heb echt géén geduld. Nul komma nul. Als ik op twitter zit en probeer iets te tweeten word ik echt heel chagrijnig als de site niet weer binnen 5 seconden is geladen. Ik vind het ook heel irritant als ik dingen niet snap...
* 6: Ik wil te veel. Ik wil hockeyen tennissen cello spelen goede cijfers halen, in een band spelen, optreden met orkest, naar feestjes gaan, naar vriendinnen gaan en nog veel meer.Dat zou niet zo'n probleem zijn als ik het niet allemaal tegelijk zou willen, maar dat wil ik dus wel...
* 7: mijn broer is uit huis en dat haat ik, want nou voelt het net alsof ik enig kind ben. Ik ga even huilen :'(

Ben ik weer.
4) Sorry ik kan geen 7 andere bloggers noemen want zo veel ken ik er niet....
ik doe een poging:
www.xoxolau.blogspot.com ze vindt altijd hele leuke plaatjes en is gewoon een chill kind
www.softruches.blogspot.com héle mooie foto's!
www.fashiablee.blogspot.com een meisje met een héle mooie stijl!
Oké verder kom ik niet...

CIAO BELLA'S

Vroegerrrrr

aah soms verlang ik zo naar vroeger,
vroeger toen je nog niet bij alles na hoefde te denken.
Je mama legde je outfit een dag van te voren klaar, rood groen geel en blauw, alle kleuren van de regenboog bij elkaar, en het maakte helemaal niet uit. Kwam je op school met een blauwe maillot, dan was er heus niemand die zei: hé kleine, je lijkt wel een smurf! Ze namen het gewoon voor lief en gingen verder waar ze mee bezig waren. Waarschijnlijk uit hun neus peuteren of een kralenketting maken. Maar soms moest je natuurlijk een moet-werkje doen op school. Dan moest je een kuikentje uitprikken, verfen en opplakken. Was hij mislukt? Maakt niet uit, je moeder vind hem heus wel mooi, het gaat om het gebaar.
Lekker onbezorg in de zandbak spelen. Zandtaartjes maken en ze dan opeten. Jongetjes plagen, kusjes vragen. En het maakt echt niet uit dat je kleren vies worden of dat er zand in je haar komt. 's Avonds wast mama je haar met special shampoo die níet prikt in je oogjes en ze wikkelt je een een handdoek waar je wel 3 keer in past. Daarna mag je nog even beneden tv-kijken. 'Laat opblijven' heet dat. Een lekker fruitschaaltje erbij en smullen maar. In sesamstraat komt iedereen voorbij: Graaf Tel, Ieniemienie, Tommie en Elmo. Je kent ze allemaal en je lieve schaterlach tovert bij iedereen in de kamer een glimlach op z'n gezicht. Als het tijd is om te gaan slapen, neemt mama je mee naar boven. Ze kamt je haartjes heel voorzichtig, want anders doet het pijn. Ze stopt je in en leest je favoriete verhaaltje voor, die ene die je inmiddels uit je hoofd kent. Maar dat maakt niet uit, want elke keer weer is het spannend, en elke keer weer val je erbij in slaap.
Je droomt van snoepjes, koekjes, zandtaartjes en prinsesjes. Barbies, baljurken en prinsen op witte paarden. Dingen die er niet toe doen, maar dat doet er niet toe. Als je 's ochtends wakker wordt staat mama naast je. 'Hé kleine meid, ben je klaar om weer naar school te gaan?' Ze smeert een boterhammetje voor je, met vrolijke vruchtenhagel en snijdt het in kleine stukjes.
Weer een nieuwe dag, nieuwe avonturen en nieuwe gezichten. Elke dag gaat voorbij zonder dat je er erg in hebt. En het ergste is, dat je deze heerlijke zorgeloze dagen niet zo bewust mee maakt.
Misschien is dat trouwens wel goed, anders zijn ze niet meer zorgeloos...

Het is tijd voor het avondeten, daarna lekker douchen met shampoo die wel prikt in je ogen en een handdoek die te klein is. Naar beneden om op te blijven, maar er is niemand die een fruitschaaltje voor je maakt... Slapen en dromen van dingen die belangrijk zijn, en dan gaat de wekker. Tijd voor een nieuwe dag, nieuwe gedachtes, nieuwe lesstof en nieuw huiswerk....

Passion

In mijn laatste post vertelde ik jullie dat ik het zo druk had de afgelopen week / weken. Met cello hockey toneel en nog veel meer.
Nou zit het zo: de dingen die ik opnoemde zijn allemaal dingen die ik geweldig vind om te doen. En is het niet top als je de dingen die je leuk vindt de hele dag kan doen? Oké het is soms even stressen maar als je eenmaal bezig bent merk je weer hoe geweldig alles is.

Bij hockey kan ik al mijn frustraties er uit slaan. Lekker rennen en roddelen met het hele team. Vooral op warme zomeravonden is het super! Het is dan nog lekker warm, maar niet te heet, het is nog licht, en iedereen heeft er zin in.

Bij toneel kan ik even helemaal mezelf zijn. Er is daar niemand die je uitlacht, niemand die je raar aankijkt als je een gekke bek trekt. Bovendien kan ik er al mijn iedeeën in kwijt. Als ik weer eens een idee had voor een verhaal komt dat heel goed uit als we een monoloog moeten schrijven. En toneel is gewoon iets waar ik echt een passie voor heb. Je kan er je creativiteit kwijt en je krijgt plenty of space om je talenten te ontwikkelen.

Met cello is het een heel ander verhaal. Ik moet er echt voor oefenen maar dan merk je hoe je vooruitgaat. Elke keer gaan de solo-stukken iets beter en kan ik steeds meer loopjes uit de orkestpartijen daadwerkelijk spelen. Laatst ben ik gevraagd voor een pop-band, helemaal te gek! Ze schrijven hun eigen liedjes en zijn echt goed in wat ze doen. Ik voelde me stiekem ook bestwel vereerd toen ze me gelijk vroegen mee te spelen met een optreden. Cello is niet iets wat ik als beroep zou kunnen zien. Zo gauw iemand me iets verplicht ga ik het minder leuk vinden en dat zou zonde zijn.

Elke bal die ik sla, elk stuk dat ik speel en elk loopje dat ik oefen: het is allemaal moeilijk, maar het zijn de dingen waar ik van houd. De dingen die mijn leven de moeite waard maken. De dingen die me laten lachen maar vooral:

Mijn passies

The good life

Jongens jongens wat kan ik hier van genieten!
Mijn situatie op dit moment:
Ik heb 2 tussenuren dus ben ik lekker naar huis gegaan. Op de fiets van school naar huis scheen de zon me tegemoet, het is eindelijk lente! Ik heb nu mijn ipod op de boxjes aangesloten en ik luister allemaal zomermuziek. De tuindeuren staan wagenwijd open en ik heb net buiten op een bankje zitten eten. Dit is echt geweldig!!

Nu het officieel lente is krijgt iedereen het wel een beetje hoog in z'n bol... Witte broeken worden uit de kast gesleurd, ballerina's worden gepast en de korte mouwen shirts worden weer aangetrokken. Als je zelf zomerse kleding aan hebt geeft je dat ook gelijk een meer zomers gevoel. In de pauze kunnen we eindelijk weer buiten zitten zonder een bevroren kont te krijgen van de bankjes. We kunnen weer zonder jas fietsen! Oke bijna dan, maar het idee alleen al maakt zo veel goed.

De laatste tijd had ik het echt superdruk: de schoolexamens komen er alweer aan, mijn buurman is overleden, ik ben gevraagd voor een band, alle leraren geven huiswerk op en tussendoor moet ik ook nog naar hockey, toneel, cello en orkest! Maar ik vind het helemaal niet erg,
zo lang de zon maar schijnt!

commercial break

We gaan er even tussenuit voor de reclame


Een tijdje geleden heb ik een blog aangemaakt waar ik mijn foto's kon plaatsen, gewoon van alles wat ik doe/eet/maak/denk. Ik heb maar 4 volgers daar dus ik voel me best vriendloos:
www.vera-vienna.blogspot.com

Map of life

Is er niet iemand daar buiten
iemand met een kaart
een kaart waar de route op staat die je moet volgen
de route waarmee je al je dromen waarmaakt en niemand teleurstelt
een kaart van het leven
Nee...


een levenscoach dan?
iemand die je raad geeft,
iemand die je helpt me de keuzes die zo belangrijk zijn
Nee...

Wie is er dan wel?
Je bent er zelf,
maar nog belangrijker,
de mensen die om je geven zijn er,
ze helpen je, zijn er voor je,
zij zijn jouw kaart,
en zij zijn jouw levenscoaches
vertrouw ze en verlies ze niet

Breathe in, Breathe out

Soms is het best moeilijk om aardig te blijven.
Als mensen irritant doen terwijl dat nergens voor nodig is bijvoorbeeld, of als mensen je negeren... Dat soort dingen.
In dat laatste geval kan je een aantal dingen doen.
1) Je kan heel gemeen gaan doen tegen die gene en zorgen dat ze je de hele week negeert, maar dat lijkt me niet echt prettig
2) Poeslief doen en zorgen dat ze je weer aardig vind of wat. Opzich is dit best een goeie optie, maar eigenlijk verdient ze het niet.
3) Haar met rust laten en negeren. Actie -> reactie haha. Als je haar met rust laat zal ze vanzelf weer naar je toe komen als ze daar behoefte aan heeft. Eigenlijk is dit de beste optie omdat je dan a) niet heel lang wordt genegeerd omdat ze niet zonder je kan en b) je haar geen aandacht geeft die ze niet verdient. Top plan!

In andere situaties is het ook wel eens moeilijk om aardig te blijven. Als iemand je niet snapt bijvoorbeeld. Het is o zo makkelijk maar ze snapt het gewoon niet, honderd keer heb je het al uitgelegd, op verschillende manieren en ze blijft het niet snappen. In dit geval kan je ook weer verschillende dingen doen:
1) Het nog 100 keer uitleggen........
2) Stoppen met uitleggen en zeggen 'Nee laat maar, het is ook niet heel belangrijk'
3) Haar uitschelden en weglopen. Als je een vriendschap wil verpesten is dit een prima optie, maar ik denk het niet...
4) Een professioneel iemand erbij halen, of iemand anders die het echt heel goed uit kan leggen! Chille optie dit, je hebt er zelf geen last meer van en je vriendin zal eindelijk snappen wat je al zo vaak hebt uitgelegd.

In ieder geval geldt: hou je hoofd koel en maak er geen probleem van.
Adem in, adem uit...
Zennnnnnn