maandag 29 augustus 2011

Nederlanders op vakantie

Het blijft een heel interessant fenomeen: Nederlanders op vakantie.
Wij als Nederlanders zijn misschien nog wel het meest herkenbare volk in het buitenland.

In het buitenland is alles duur, dus wat doen Nederlanders? Juist, we nemen lekker overal onze eigen lunch mee naartoe, bij voorkeur een 'Franse' baguette van de campingwinkel, besmeerd met de meegebrachte pindakaas of hagelslag. Of nog erger: pindakaas én hagelslag! Zie je ergens op een picknickplek (een bankje) een gezinnetje zitten met broodjes, terwijl daarnaast een heerlijk eetcafé/bistro/restaurant zit? Het zijn Nederlanders.

Een stel van middelbare leeftijd, loopt gezellig met een DIRK-supermarkttas over de camping. De vrouw heeft waarschijnlijk een gebloemd jurkje aan van de V&D, de H&M, of de C&A, want Nederlanders zijn gek op grote commerciele modeketens. De man gaat gekleed in een zwembroek met polo, uitgezocht door z'n vrouw. Beiden zijn eerder rood dan bruin gekleurd door de zon, want ze willen natuurlijk vooral genieten van de zon aan het water. Al deze kenmerken schreeuwen: WIJ ZIJN NEDERLANDERS!!!

Nog meer dingen? Nederlanders praten Nederlands, en ja, óók tegen Franse obers praten zij Nederlands. Vinden ze heel grappig, onder het motto: 'Hij praat Frans wat ik niet versta, dus praat ik Nederlands' "HAHAHAHAHA" De bierbuik van de desbetreffende vijftigjarige nederlandse man schudt heftig mee met zijn bulderende lach.
Ook typisch Nederlands. In een restaurant is het namelijk helemaaaal niet erg om hard te praten.... (tip; het is WEL erg, dus ssssssst)

Nederlandse kindjes vallen in het buitenland vooral onder de categorie: schattig.
Meisjes in een roze bikini met ruches, jongens in een zwembroekje en een duikbril om hun nek, maar het meest opvallende: hun blonde haartjes, netjes in een vlechtje, dan wel kuifje. Met hun blauwe ogen laten ze menig italiaan of spanjaard smelten: 'Che bella bambina!'
Ze zijn trouwens ook te herkennen aan hun fietsjes, stepjes of zwembandjes, lekker makkelijk.

Al deze typische Nederlandse dingen zijn misschien iets aangedikt, maar feit is wel dat Nederlanders heel gemakkelijk te herkennen zijn op vakantie in het buitenland. Misschien omdat je ze van verre aan hoort komen, misschien vanwege bovenstaande dingen, of een heel ander 'je ne sais quoi'-iets.

Waarschijnlijk pas ik zelf trouwens ook wel bij dit geschetste beeld, want wij nemen zelf óók wel eens pindakaas mee op vakantie.......

dinsdag 28 juni 2011

I'm still Dutch

Oké, misschien was ik iets te optimistisch. Het lijkt wel alsof ik in het Engels mijn stukjes zelf minder leuk vind. Misschien is dat ook wel zo, ik ben en blijf een Nederlander!

Niet helemaal waar.
Ik las laatst al mijn oude stukjes terug, maar het enige wat ik zag was een dalende lijn qua optimisme!
Dus vanaf nu, is het optimisme terug, want ik schrijf weer in het Nederlands!

Há, op twitter ben ik fervent volger van de 'Awkward moment when' account. Je raadt het al: allemaal voorbeelden van genante momenten verschijnen op Twitter. Herken je jezelf erin, dan is het natuurlijk de bedoeling dat je het "Retweet", maar dat laat ik meestal achterwege, het is niet voor niets AWKWARD
Toch even een paar voorbeelden:
- "The awkward moment when you go into your wardrobe to find Narnia, but instead end up just being a moron stuck in your wardrobe"
Ja dat is natuurlijk onwijs vervelend. Ik ben 16 maar natuuuurlijk geloof ik nog in de magie van de fantasy-films, dus meteen nadat ik Narnia had gezien, raapte ik al mijn moed bij elkaar en je raadt het al: ik liep de kast in. Nou moet je je even voorstellen dat mijn kast nog niet eens 1 m2 is, dus het was sowieso al krap. Die enorme teleurstelling toen ik bij de achterkant van de kast aankwam, zal ik nooit vergeten. Ik hoopte natuurlijk dat er geen einde aan de kast zou komen, maar dat viel tegen toen ik een bloedneus had: ik had mijn hoofd gestoten...

Oké je merkt het al wel weer. Niet alleen typ ik weer in het Nederlands, mijn verfijnde gevoel voor sarcastische verhaaltjes is ook weer teruggekomen!
Maar dan even zonder grappen. Er worden ook momenten getweet / twitterd waarvan ik denk: 'JA, dat heb ik écht altijd!!'
Bereid je voor op de serieuze voorbeelden, jullie gaan me weer een stukje beter leren kennen:

- "The awkward moment when someone walks in on you singing to yourself."
Oh hoe vaak ik dat al wel niet mee heb gemaakt. En dan precies op de momenten dat ik het liedje eigenlijk niet meer aankan. Denk aan uithalen á la Céline Dion, Beyonce en Glee. Die momenten dus.....
Oh terwijl ik dit typ zing ik trouwens mee met mijn playlist, dus jullie hebben geluk dat er geen audioverbinding is.

- "The awkward moment when you go completely out of your way to avoid someone and then end up running into them anyway"
Deze kent iedereen wel denk ik. Lekker in het zonnetje aan het fietsen, in een chill tempo en ineens zit je achter een slome dikke man. Natuurlijk zou je deze persoon normaliter meteen inhalen, maar je beseft je dat het je leraar is; die ene die je haat. Het is sowieso al awkward om een leraar buiten school tegen te komen, maar om 'm dan ook nog in te moeten halen? Dat gaat te ver. Gelukkig weet je een omweg, gewoon even tussendoor en dan rechts links. En daar staat hij dan weer, voor het stoplicht, z'n dikke buik op zijn benen hangend, met het zweet op zijn rug. 'HÁ, VERA!' 'Ah........ hai meneer......'
Hoe triest... Voor niks die omweg gefietst.

En hoe Awkward is dat allemaal?
Take a look at my awkward face:













Opzich zou ik nog eeuwen door kunnen schrijven over Awkward Moments uit mijn dagelijks leven, maar ik denk dat jullie eerst even moeten wennen aan het feit dat ik überhaupt iets op deze Blog schrijf, dus succes met het verwerken van deze shock!

xliefs,
Vera

zondag 16 januari 2011

Red Carpet

Your red carpet, is it glamorous? Or is it full of adventure?
I don't mean the red carpet at the Grammy's or the Oscar's or whatever,
I mean the red carpet that leads you through life and all the beautiful things that come with it.
It's rolled out, hopefully all over the world, but maybe only in your homecountry. That would be a shame: the world has so much more to offer than that what you know now. Let's be honest: who of you guys has been in all 5 continents already?
I guess no-one has... But maybe your red carpet has several directions. Life doesn't want you to take a straight path. It probably wants you to go off-road.
Take a trip down under in Australia, go hiking in Europe, have lessons from a zen-master in Asia.
You name it, life has it.
The only thing is:
you should not blindly follow your red carpet, try to be a daredevil and go off-road: