Passion

In mijn laatste post vertelde ik jullie dat ik het zo druk had de afgelopen week / weken. Met cello hockey toneel en nog veel meer.
Nou zit het zo: de dingen die ik opnoemde zijn allemaal dingen die ik geweldig vind om te doen. En is het niet top als je de dingen die je leuk vindt de hele dag kan doen? Oké het is soms even stressen maar als je eenmaal bezig bent merk je weer hoe geweldig alles is.

Bij hockey kan ik al mijn frustraties er uit slaan. Lekker rennen en roddelen met het hele team. Vooral op warme zomeravonden is het super! Het is dan nog lekker warm, maar niet te heet, het is nog licht, en iedereen heeft er zin in.

Bij toneel kan ik even helemaal mezelf zijn. Er is daar niemand die je uitlacht, niemand die je raar aankijkt als je een gekke bek trekt. Bovendien kan ik er al mijn iedeeën in kwijt. Als ik weer eens een idee had voor een verhaal komt dat heel goed uit als we een monoloog moeten schrijven. En toneel is gewoon iets waar ik echt een passie voor heb. Je kan er je creativiteit kwijt en je krijgt plenty of space om je talenten te ontwikkelen.

Met cello is het een heel ander verhaal. Ik moet er echt voor oefenen maar dan merk je hoe je vooruitgaat. Elke keer gaan de solo-stukken iets beter en kan ik steeds meer loopjes uit de orkestpartijen daadwerkelijk spelen. Laatst ben ik gevraagd voor een pop-band, helemaal te gek! Ze schrijven hun eigen liedjes en zijn echt goed in wat ze doen. Ik voelde me stiekem ook bestwel vereerd toen ze me gelijk vroegen mee te spelen met een optreden. Cello is niet iets wat ik als beroep zou kunnen zien. Zo gauw iemand me iets verplicht ga ik het minder leuk vinden en dat zou zonde zijn.

Elke bal die ik sla, elk stuk dat ik speel en elk loopje dat ik oefen: het is allemaal moeilijk, maar het zijn de dingen waar ik van houd. De dingen die mijn leven de moeite waard maken. De dingen die me laten lachen maar vooral:

Mijn passies