zondag 28 maart 2010

Vroegerrrrr

aah soms verlang ik zo naar vroeger,
vroeger toen je nog niet bij alles na hoefde te denken.
Je mama legde je outfit een dag van te voren klaar, rood groen geel en blauw, alle kleuren van de regenboog bij elkaar, en het maakte helemaal niet uit. Kwam je op school met een blauwe maillot, dan was er heus niemand die zei: hé kleine, je lijkt wel een smurf! Ze namen het gewoon voor lief en gingen verder waar ze mee bezig waren. Waarschijnlijk uit hun neus peuteren of een kralenketting maken. Maar soms moest je natuurlijk een moet-werkje doen op school. Dan moest je een kuikentje uitprikken, verfen en opplakken. Was hij mislukt? Maakt niet uit, je moeder vind hem heus wel mooi, het gaat om het gebaar.
Lekker onbezorg in de zandbak spelen. Zandtaartjes maken en ze dan opeten. Jongetjes plagen, kusjes vragen. En het maakt echt niet uit dat je kleren vies worden of dat er zand in je haar komt. 's Avonds wast mama je haar met special shampoo die níet prikt in je oogjes en ze wikkelt je een een handdoek waar je wel 3 keer in past. Daarna mag je nog even beneden tv-kijken. 'Laat opblijven' heet dat. Een lekker fruitschaaltje erbij en smullen maar. In sesamstraat komt iedereen voorbij: Graaf Tel, Ieniemienie, Tommie en Elmo. Je kent ze allemaal en je lieve schaterlach tovert bij iedereen in de kamer een glimlach op z'n gezicht. Als het tijd is om te gaan slapen, neemt mama je mee naar boven. Ze kamt je haartjes heel voorzichtig, want anders doet het pijn. Ze stopt je in en leest je favoriete verhaaltje voor, die ene die je inmiddels uit je hoofd kent. Maar dat maakt niet uit, want elke keer weer is het spannend, en elke keer weer val je erbij in slaap.
Je droomt van snoepjes, koekjes, zandtaartjes en prinsesjes. Barbies, baljurken en prinsen op witte paarden. Dingen die er niet toe doen, maar dat doet er niet toe. Als je 's ochtends wakker wordt staat mama naast je. 'Hé kleine meid, ben je klaar om weer naar school te gaan?' Ze smeert een boterhammetje voor je, met vrolijke vruchtenhagel en snijdt het in kleine stukjes.
Weer een nieuwe dag, nieuwe avonturen en nieuwe gezichten. Elke dag gaat voorbij zonder dat je er erg in hebt. En het ergste is, dat je deze heerlijke zorgeloze dagen niet zo bewust mee maakt.
Misschien is dat trouwens wel goed, anders zijn ze niet meer zorgeloos...

Het is tijd voor het avondeten, daarna lekker douchen met shampoo die wel prikt in je ogen en een handdoek die te klein is. Naar beneden om op te blijven, maar er is niemand die een fruitschaaltje voor je maakt... Slapen en dromen van dingen die belangrijk zijn, en dan gaat de wekker. Tijd voor een nieuwe dag, nieuwe gedachtes, nieuwe lesstof en nieuw huiswerk....

2 opmerkingen: